تحلیل روش های مختلف درونیابی و تحلیل حساسیت کمی و کیفی داده های پیزومتری در مطالعات آب زیرزمینی (مطالعه موردی: آبخوان دشت اردبیل)

آبهای زیرزمینی از مهمترین منابع تامین آب بویژه در مناطق خشک و نیمه خشک می باشند. تخمین مقاادیر کمی و کیفی آب زیرزمینی در یک منطقه مستلزم اندازه گیری مداوم تمام نقاط و در نتیجه صرف وقت و هزینه بسیار زیاد خواهد بود. از این رو در مطالعات آب زیرزمینی به دلیل عدم پوشش مناسب و کامل چاه های مشاهداتی، برآورد آب زیرزمینی منطقه ای و یا تخمین آب زیرزمینی مناطق بین پیزومترها از لحاظ کمی و کیفی با روش های درون یابی امری اجتناب ناپذیر است. در این راستا روشهای مختلف درون یابی و تخمین های زمین آماری وجود دارد که هر یک از این مدل ها بر اثر عواملی چون تعداد، پراکنش و توزیع نقاط نمونه برداری، و توانایی مدل درون یابی دقت های متفاوتی دارند. با توجه به اهمیت دشت اردبیل در منطقه، در این  تحقیق روش های مبتنی بر زمین آمار کریجینگ و کوکریجینگ، شبکه های مصبی مصنومی پرسپترون چند لایه و پایه شعامی، برنامه ریزی بیان ژن، ماشین بردار پشتیبان و مدل ترکیبی عصبی- موجک برای درون یابی تراز سطح ایستابی و پارامترهای کیفی چاه های مشاهداتی دشت اردبیل مورد بررسی قرارگرفتند. پارامترهای کیفی مورد بررسی در این تحقیق عبارتند ازNa, Mg, HCO(۳), Cl, Ca, SAR, pH, EC و (SO(۴ ملاحظه گردید که روش شبکه مصبی مصنومی پرسپترون برای شبیه سازی سطح ایستابی و تمام پارامترهای کیفی مناسب ترین روش می باشد و تنها در شبیه سازی SAR آبهای زیرزمینی دشت اردبیل، ترکیب شبکه عصبی با موجک نتایج بهتری به همراه داشته است.