یادگیری پویانمایی چهره برای گفتار فارسی براساس ردیابی سه بعدی چهره

در پویانمایی چهره ی انسان از روی گفتار ورودی یک سیگنال گفتاری و خروجی حرکات یک چهره ی کامپیوتری است که با این سیگنال گفتاری همگام شده اند هدف از این مقاله ارائه ی روشی برای ردیابی سه بعدی نقاط کنترلی مبتنی بر استانداردMPEG4 در یک چهره ی واقعی است که نتایج این ردیابی مورد استفاده در یک چهره ی پویانمایی بوده که سیگنالهای گفتاری معنادار را دریافت کرده و مطابق با آنها به حرکت درمی آید به نحوی که جابجایی لب ها و ماهیچه های مرتبط چهره تا حد امکان درست و طبیعی باشد این سیستم از صداوتصویر افرادبرای یادگیری چگونگی بیان حروف و کلمات در شبکه های عصبی استفاده می کند پس از استخراج اطلاعات زیرواجی گفتار از فریمهای گفتاری پارامترهای پویانمایی در فریم های تصویری مربوطه به صورت خودکار محاسبه و به اطلاعات گفتاری در قالب یک شبکه عصبی نگاشت میشوند.

کلیدواژه ها:

پویانمایی سه بعدی چهره ، ردیابی علائم ، گفتار زبان فارسی