مقایسه اثربخشی نیفیدیپین به تنهایی یا همراه با سیلدنافیل سیترات در درمان زایمان زودرس درخانم های باردار ۱۵ تا ۴۵ ساله مراجعه کننده به بیمارستان فاطمیه همدان

مقدمه: زایمان زودرس یکی از علل اصلی مرگ ومیر نوزادان می باشدکه مدیریت درمان آن همچنان چالش برانگیز است. مواد و روش ها: در این مطالعه کار آزمایی بالینی ۱۲۶ زن باردار ۱۵ تا ۴۵ ساله که با شکایت زایمان زودرس به بیمارستان فاطمیه مراجعه کردند بررسی شدند. بیماران به طور تصادفی به دو گروه نیفیدیپین ۲۰ میلی گرم خوراکی (تک دوز)، سپس ۱۰ میلی گرم به فاصله هر ۶ تا ۸ ساعت همزمان سیلدنافیل واژینال ۲۵ میلیگرم هر ۸ ساعت و در گروه مقابل تنها نیفیدیپین تجویز شد. درمان ۴۸ تا ۷۲ ساعت در صورت عدم برطرف شدن انقباضات رحمی تکرار شد. میزان زایمان در زمان بستری و پیامد نوزادان بین دو گروه مقایسه شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نگارش ۲۴ تجزیه وتحلیل آماری شد. یافته ها: هر دو گروه مطالعه ازنظر میانگین سنی P=۰/۶۱۲ سن بارداری P=۰/۰۷ و شاخص توده بدنی P=۰/۸۳۳ تفاوت آماری معنی داری نداشتند. ۷۶/۲ درصد بیماران گروه درمانی ترکیبی در ۷۲ ساعت اول بستری و ۵۷/۲ درصد بیماران گروه نیفیدیپین بدون زایمان باقی ماندند P=۰/۰۲۴ میزان بستری نوزادان در بیماران گروه درمان ترکیبی بخش مراقبت ویژه ۲۵/۴ % و در گروه مونوتراپی ۴۲/۹% بود. P=۰/۰۳۹ میزان بستری نوزادان در بیماران گروه درمان ترکیبی بخش مراقبت ویژه ۲۵/۴ % و در گروه مونوتراپی ۴۲/۹% بود. P=۰/۰۳۹ وزن هنگام تولد نوزادانی که مادران آنها درمان ترکیبی گرفتند با تفاوت آماری معنی داری بیشتر بود ۲۴۲۶/۸±۳۷۵/۱ در برابر ۲۲۱۶±۳۸۹/۳ عارضه جانبی مهمی در هر دو گروه مشاهده نشد نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که نیفیدیپین همراه با سیلدنافیل سیترات در زنان با خطر زایمان زودرس به دلیل افزایش سن حاملگی و پیامد بهتر نوزادان نسبت به نیفیدپین به تنهایی برتری دارد.

کلیدواژه ها:

نیفیدیپین ، سیلدنافیل سیترات ، زایمان زودرس ، توکولیتیک