اثر سطوح مختلف شوری و کود اوره بر مولفه های رشد، میزان پرولین، ترکیب یونی شربت نی و جذب برخی از عناصر غذایی توسط نیشکر (واریته تجاری CP۶۹- ۱۰۶۲)

در یک آزمایش گلخانه ای اثر چهار سطح شوری (۱، ۲، ۴ و ۸ دسی زیمنس بر متر) و سه سطح کود اوره (۲۰۰، ۳۰۰ و ۴۰۰ کیلوگرم در هکتار) بر بعضی از مولفه های رشد، ترکیب یونی شربت نی و جذب برخی از عناصر غذایی توسط نیشکر واریته CP۶۹-۱۰۶۲ مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به مرحله اجرا در آمد. نتایج نشان داد با افزایش شوری از ۱ به ۸ دسی زیمنس بر متر طول و وزن ریشه و درنتیجه وزن اندام های هوایی شامل وزن و تعداد نی در گلدان و زیست توده گیاه به شدت کاهش یافت. بیشترین وزن و طول تجمعی ریشه در شوری ۱ دسی زیمنس بر متر و مصرف ۴۰۰ کیلوگرم اوره و کمترین آن ها در شوری ۸ دسی زیمنس بر متر و مصرف ۲۰۰ کیلوگرم اوره ملاحظه گردید. با افزایش کود اوره از غلظت سدیم در گیاه تحت تنش شوری کاسته شد ولی میزان جذب پتاسیم افزایش یافت و این منجر به افزایش نسبت جذب K:Naدر برگ و شربت نیشکر، تجمع بیشتر پرولینو نهایتا وزن نی شد. با افزایش شوری میزان هدایت الکتریکی، خاکستر و سدیم شربت نی افزایش معنی داری پیدا کرد. نتایج این مطالعه تائیدی است بر این فرضیه که با مصرف کود نیتروژن کافی می توان تا حدی از بروز اثرات زیان بار شوری بر گیاه کم نمود.

کلیدواژه ها:

پتاسیم ، سدیم ، نیتروژن ، هدایت الکتریکی