بررسی مفهومی و مصداقی «بدرفتاری جنسی زوجین» از منظر فقه امامیه، حقوق عرفی و حقوق افغانستان

 تنها راه مجاز ارضای غریزه جنسی زن و مرد در اسلام، ازدواج و تشکیل خانواده است. برای تامین هدف ازدواج، حق و تکلیفی برای زوجین از جمله «تمکین» قرار داده شده که کانون اختلاف در نظام های حقوقی هدف شده است. فقه امامیه و حقوق افغانستان از تمکین به مثابه گزاره قانونی و مشروع در روابط زوجین دفاع می کند. ولی نظام حقوق عرفی از آن به منبع بدرفتاری جنسی زوجین و ستم جنسی علیه زنان یاد می کند. دریافت متفاوت این نظام ها باعث شده است رابطه عموم و خصوص من وجه در میان معانی مد نظر از «بدرفتاری جنسی زوجین» حاکم شود. موضوع این تحقیق تبیین و تحلیل این مفهوم با نگاه به مبانی و منابع نظام های حقوقی هدف است. گردآوری داده های این پژوهش به صورت اسنادی و کتاب خانه ای است که با روش توصیفی تحلیلی صورت پذیرفته است. در نتیجه با توجه به اصل عوض و معوض بودن نفقه و تمکین و دیگر ادله و مستندات، به ضرورت تعدیل در نظریه اشتیاق در حقوق عرفی و نظریه تمکین در حقوق دینی، حکم شده است، تا ضمن کاهش نظام مند مشکلات فقهی زنان، تعامل دوسویه نظام های حقوقی هدف نیز حاصل شود.

کلیدواژه ها:

تمکین ، حقوق عرفی ، بدرفتاری جنسی ، رضایت ، زوجین