مطالعه میزان شیوع کودک آزاری و عوامل همبسته با آن در مدارس ابتدایی ایران

زمینه یا هدف: کودکان در طول تاریخ آسیب پذیرترین قشر جامعه بوده و به نظر میرسد که این روند همچنان ادامه دارد. هدف پژوهش حاضر مطالعه میزان شیوع کودک آزاری و عوامل همبسته با آن در دامنه سنی ۸ تا ۱۲ سال بود. روش تحقیق: طرح پژوهش حاضر از نوع زمینه یابی است که طی آن میزان شیوع کودک آزاری و متغیرها و عوامل همبسته با آن در کودکان استانهای مختلف کشور مورد مطالعه و مقایسه قرار گرفت. جامعه آماری شامل تمامی کودکان دامنه سنی ۸ تا ۱۲ ساله کشور در سال تحصیلی ۱۳۹۶-۹۷ است که در مدارس ابتدایی تحصیل میکنند. از بین آنها نمونهای به حجم ۱۱۰۵ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای از بین شهر ستانهای ۵ ا ستان واقع در شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز کشور انتخاب شدند و پرسشنامه ویژگیهای جمعیت شناختی و پرسشنامه کودک آزاری نوربخش (۱۳۹۱) را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از آزمونهای آزمون خیدو و تی زوجی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد از بین استانهای مختلف کشور، استان تهران (مرکز) از بالاترین میانگین در مولفه های کودک آزاری برخوردار ا ست؛ میزان کودک آزاری دراستانهای مختلف متفاوت ا ست؛ این میزان بین دختران و پسران نیز متفاوت بوده و این تفاوت در پسران بیشتر است؛ شیوع کودک آزاری با بالاتر رفتن سن کودکان افزایش می یابد؛ میزان شیوع کودک آزاری با مصرف مواد مخدر یا سابقه اعتیاد والدین در ارتباط است، همچنین میزان شیوع با سطح تحصیلات والدین در ارتباط است، یعنی هر چه سطح تحصیلات والدین پایین تر باشد، میزان شیوع کودک آزاری بیشتراست و تفاوت قابل ملاحظه در میان کودکان مربوط به والدین طلاق و کودکانی که با هردو والد زندگی می کنند از لحاظ کودک آزاری وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج نشان دادندکه میزان شیوع کودک آزاری بر حسب استان، جنسیت کودک، سن کودک، م صرف مواد مخدر تو سط والدین، سطح تحصیلات والدین و طلاق والدین متفاوت است.

کلیدواژه ها:

شیوع ، کودک آزاری ، عوامل همبسته