اهمیت توصیه های مشاوره ای کاردرمانگران در بهبود بی اختیاری ادراری افراد مبتلا به دیابت

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 342

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CRCI01_028

تاریخ نمایه سازی: 25 شهریور 1400

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: درصد زیادی از افراد مبتلا به دیابت با مشکلات ادراری از جمله بی اختیاری ادراری درگیر هستند؛ که به دو علت مثانه ی بیش فعال یا کنترل ضعیف عضله ی اسفنکتر می تواند ایجاد شود. بی اختیاری ادراری می تواند روی تمامی فعالیت های روزمره زندگی از جمله تحصیل، کار، مشارکت اجتماعی، اوقات فراغت و همچنین خواب و استراحت فرد تاثیر منفی داشته باشد و باعث کاهش کیفیت زندگی، اختلال در برقراری ارتباطات، انزوای اجتماعی، افسردگی و در نهایت وابستگی فرد شود. یکی از اهداف مهم کاردرمانگران کمک کردن به مراجع برای به دست آوردن حداکثر استقلال عملکردی در کلیه حیطه های زندگی می باشد؛ و مهم ترین عامل رسیدن به این اهداف مشارکت دادن فرد در کلیه مراحل درمان می باشد. در این میان مشاوره به علت افزایش بینش، انگیزه، اعتماد به نفس و مشارکت حداکثری فرد در روند درمان، روش موثری در درمان بی اختیاری ادراری محسوب می شود. روش: : این مطالعه مروری با استفاده از کلید واژه های دیابت ، بی اختیاری ادراری و مشاوره کاردرمانی در موتور جستجوی علمی PubMed, SID ,google scholar، magiran ، میان مطالعات داخلی و خارجی در طی سال های ۲۰۱۰ تا کنون انجام شد.یافته ها: در اکثر مواقع بیماران با مطرح کردن مشکلات مربوط به بی اختیاری ادراری با افراد دیگر از جمله درمانگر خود راحت نیستند و آن را امری خصوصی می دانند.در روند درمان این افراد بهتر است از روش های درمانی تهاجمی که در آن درمانگر به تنهایی نقش دارد؛ استفاده نشود. مطالعات مختلفی نشان داده است که استفاده ازروش رفتاردرمانی، بیوفیدبک و تمرینات تقویتی عضلات کف لگن زمانی موثر واقع خواهد شد که درمانگر با استفاده از نقش مشاوره ای خود و به گونه ای همدلانه ، این روش ها را به فرد توصیه کند. این راهنمایی ها به فرد کمک می کند که به گونه ای موثر در روند درمان درگیر و بخش اعظم فرآیند درمان به فرد واگذار شود.نتیجه گیری: با توجه به این که درمان بی اختیاری ادراری نقش مستقیمی در حضور و مشارکت فرد در اجتماع و سایر فعالیت های روزمره ی زندگی دارد؛ پرداختن به این موضوع از اهمیت خاصی برخوردار است. فرآیند مشاوره تو سط کاردرمانگران به علت ارائه خدمات به صورت غیر مستقیم، ایجاد ارتباط محبت آمیز بین درمانگر و مراجع، توجه بیشتر به اولویت ها و نیاز های مراجع، توانمند ساختن فرد در حل مشکل، تصمیم گیری و تشویق فرد به ادامه ی درمان از روش های موثر در بر طرف کردن مشکلات بی اختیاری ادراری در بیماران دیابتی می باشد.

نویسندگان

ستاره نصراللهی

دانشجوی کارشناسی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپوراهواز، اهواز، ایران

کوثر قائدی

دانشجوی کارشناسی،کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپوراهواز، اهواز، ایران

نسیبه نوری ممبینی

استاد، مرکز تحقیقات توانبخشی بیماری اسکلتی و عضلانی، گروه آموزشی کاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران