شناسایی و تبیین رفتارهای مسیر شغلی آینده نگر در جهت بهبود قابلیت استخدام پذیری متقاضیان کار با استفاده از روش دلفی فازی

امروزه با توجه به خیل عظیم جمعیت فارغ التحصیل بیکار و حجم بالای دانشجویان کشور، متقاضیان کار برای آن­که قابلیت استخدام پذیری خود را بهبود بخشند، نیازمند به رفتارهای مسیرشغلی آینده­نگرانه هستند. بنابراین روی آوردن به رویکرد استراتژیک و آینده نگرانه در جهت تضمین استخدام­پذیری و یافتن شغل مناسب برای متقاضیان کار در آینده اهمیت زیادی پیدا می­کند. پژوهش حاضر با هدف شناسایی و تبیین رفتارهای مسیرشغلی آینده­نگر درجهت بهبود استخدام­پذیری برای متقاضیان کار کشور انجام شد. این پژوهش از نظر روش آمیخته، برمبنای پژوهش­های کیفی و کمی و از نوع پژوهش­های قیاسی استقرایی است. جامعه آماری پژوهش متخصصان منابع انسانی هستند که با استفاده از روش نمونه­گیری گلوله برفی و بر اساس اصل کفایت نظری، ۳۰ نفر از آنان به­عنوان اعضای نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات در بخش کیفی مصاحبه و در بخش کمی پرسشنامه بود که روایی و پایایی آن­ها به ترتیب با استفاده از شاخص CVR و آزمون کاپای کوهن و روایی محتوایی و پایایی آزمون مجدد تایید شد. داده­های کیفی با نرم­افزار Atlas.ti و روش کدگذاری و داده­های کمی با روش Delphi Fuzzy تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که مهمترین رفتارهای مسیر شغلی آینده نگر برای بهبود قایلیت استخدام­پذیری متقاضیان کار، داشتن تفکر­استراتژیک، چشم­انداز روشن و واقع­بینانه، مهارت پذیرش­تغییر، توانایی درک و حل مسئله، نوآوری دانش­بنیان، قابلیت یادگیری­پویا، هوش فرهنگی و هوش هیجانی هستند.   

کلیدواژه ها:

مسیر شغلی ، رفتارهای مسیر شغلی آینده نگر ، متقاضیان کار ، روش دلفی فازی