بررسی نتایج آزمایش مقاومت الکتریکی بتن به روش ونر

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 791

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCCD02_011

تاریخ نمایه سازی: 23 شهریور 1400

چکیده مقاله:

خرابی سازه بتنی ممکن است ناشی از اثرات شیمیایی و فیزیکی محیطی بر بتن یا آسیب ناشی از خوردگی میلگرد باشد. دلایلاصلی متلاشی شدن بتن شامل حمله سولفات ها، واکنش قلیایی سنگ دانه، ذوب و انجماد، سایش و آتش سوزی؛ و خوردگی آرماتور کهیک فرآیند الکتروشیمیایی و مستلزم وجود رطوبت و اکسیژن است. خوردگی فولاد داخل بتن به دو دلیل اصلی کربناسیون و حملهکلرید صورت می گیرد. در اینجا برخلاف مکانیسم های حمله شیمیایی (مانند حمله اسیدها و یون های خورنده مثل سولفات ها) که قبلاز رسیدن به فاز فلزی، باعث تخریب خود بتن می شوند تاثیری بر لایه های بتن ندارند و فقط از طریق منافذ بتن خود را به میلگردرسانده و باعث خوردگی آن می شوند. آزمون های دوام سازه های بتنی متعددی برای تعیین میزان احتمال خوردگی میلگرد وجود دارد؛که می توان به آزمایش های مقاومت ویژه الکتریکی، غلظت کلرید، عمق کربوناته شدن، عمق پوشش بتن اشاره نمود. یکی از روش هایتعیین مقاومت الکتریکی بتن روش چهار نقطه با پروب ونر است. بر اساس نتایج این روش هرچه مقاومت الکتریکی بالاتر باشد.نشان دهنده نفوذ کمتر املاح مضر به بتن و دوام بیشتر بتن است.

نویسندگان

عبدالحسین آزادمنش

کارشناسی عمران دانش آموخته دانشگاه صنعتی اصفهان