تاثیر اقلیم در طراحی شهری و ساخت و سازهای انسانی

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 609

فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MMICONF08_050

تاریخ نمایه سازی: 23 شهریور 1400

چکیده مقاله:

اوضاع اقلیمی از عوامل مهم و موثر در آسایش زیستی در محیط های انسانی است. توجه به اقلیم درمراحل مختلف طراحی ساختمان به خصوص ساختمان هایی که به نحوی مورد استفاده مستقیم انسانقرار می گیرند، ضروری می باشد. از آنجا که عدم نظارت مناسب نسبت به پروژه های ساخت و ساز، آثارو تبعات زیان بار زیادی بر دوش شهر می گذارد به طوریکه حتی پس از اتمام پروژه چه بسا طیف وسیعیاز شهروندان از این موضوع متاثر گردند. و از سوی دیگر عملکرد مناسب و دقیق در این حوزه منجر بهحرکت به سمت توسعه پایدار و تحصیل بخش قابل توجهی از اهداف مدیریت و برنامه ریزی کلان شهریمی گردد. در همین راستا این پژوهش با روش توصیفی و تحلیلی بوده و به همین دلیل، سلسلهمراتب طراحی اقلیمی در یک منطقه نقش زیادی در شرایط آسایش محیطی دارد. این موضوع درمناطقی با اقلیم خاص از اهمیت بیشتری برخوردار است. در میان عوامل اقلیمی، جریان باد نقش بسیارمهمی در شکلدهی به فرم شهر دارد. جهت گیری خیابان، ارتفاع و تراکم ساختمان ها، پراکنشساختمان های مرتفع و... از جمله عناصر طرح شهری است که بر الگوی جریان باد در فضاهای شهری اثرمی گذارند. اگرچه موضوع تاثیر متقابل طراحی شهری و جریان باد شهری از دهه ۵۰ قرن بیستم موردتوجه ویژه متخصصین قرار گرفته، در ایران با وجود تجربههای غنی در شهرهای تاریخی، این موضوع بهخوبی مورد کاوش قرار نگرفته است.

کلیدواژه ها:

اقیلم ، طراحی شهری ، ساخت سازی ، جریان شهری ، آرامش و آسایش محیطی

نویسندگان

رسا صفائی نمین

دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدیریت شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران

فائزه سعیدی

دانشجوی کارشناسی ارشد رشته طراحی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران

رسول صفائی نمین

دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز

سیدابوالقاسم فاضل چهارمحالی

کارشناس ارشد مدیریت شهری دانشگاه ازاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

سیدمحمدرضا شهابی

دانشجوی کارشناسی ارشد رشته طراحی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران