نقش سیاست های مالی برشکل گیری همگرایی اقتصاد ایران در شرایط تعهدی

لازمه شکل گیری فرآیند همگرایی هر کشور، ارتقاء فن آوری، جذب سرمایه های داخلی و خارجی، مشارکت در بازارهای خارجی و وجود زیرساخت های اقتصادی و اجتماعی است، از طرفی وجود شرایط تحریمی (تعهدی) حاکم بر اقتصاد ایران در طی سال های اخیر اهمیت نقش دولت و سیاست های مالی برشکل گیری را برجسته می نماید. در این مقاله، الگو های همگرایی غیر شرطی بتا، همگرایی شرطی بتا و همگرایی سیگما در فاصله سال های ۱۳۹۷-۱۳۵۰ از روش گشتاورهای تعمیم یافته تخمین زده شده است. نتایج حاکی از وجود همگرایی غیرشرطی و شرطی بتا و نیز همگرایی سیگما در اقتصاد ایران است. با توجه به تخمین همگرایی شرطی بتا بهترین سناریو که باعث رشد سرعت همگرایی اقتصادی در شرایط تعهدی می گردد، تامین مخارج دولتی از مالیات بردرآمد است. نتایج تحقق همگرایی سیگما مبین این امر است که تحریم ها که سبب ایجاد شرایط تعهدی می گردد، همانند یک شوک تصادفی در اقتصاد بی ثباتی و خروج از حالت تعادل را رقم زده اند و به لحاظ اینکه اقتصاد در ابتدا دارای همگرایی شرطی و غیر شرطی بتا بوده،  با اجرای سیاست های مالی  بهینه تاثیرات شوک مزبور در طول زمان بر طرف خواهد شد. از این رو، حرکت سیاست های اقتصادی و مالی کشور در مسیر ثبات اقتصادی و کاهش التهاب باید مورد توجه قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

سیاست مالی ، شرایط تعهد ، همگرایی شرطی و غیر شرطی بتا ، همگرایی سیگما