سنجش میزان آلودگی آب های سطحی استان ایلام به باکتری های ای کولای ،سالمونلا وشیگلادرفصل های گرم وسرد سال

مقدمه: آب یک مایع حیاتی است که توسط عوامل متعدد بیولوزیکی آلوده می شودگونه های پاتوژن باکتریایی ای.کولی و سالمونلا وشیگلا از شاخص های آلودگی آب های سطحی هستند وچون امکان آلودگی آب های سطحی به گونه های باکترایی ای کولای سالمونلا وشیگلاو وجود دارد، لذا در این تحقیق میزان آلودگی باکتریای آب های سطحی استان ایلام به این گونه های باکتریایی مورد بررسی قرار گرفت. هدف: ۱- ایا درآب های سطحی استان ایلام سه گونه باکتریایی ای کولای ، سالمونلا وشیگلا وجود دارند؟ ۲- میزان فراوانی این باکتری ها در این رودخانه ها چه اندازه است؟ ۳- درکدام رودخانه ای آلودگی بیشتر است.؟ ۴- آیا بین تغییرات دمایی وفصول مختلف فراوانی این باکتری ها تغییر می کند؟ مواد و روش ها:در این تحقیق با نمونه برداری از ایستگاه آبهای سطحی ایلام وانتقال در شرایط استانداد به آزمایشگاه میکروبیولوزی متغییرهای دما و میزان آلودگی نمونه های جمع اوری شده نسبت به باکتری های گونه های باکتریایی ای کولای و سالمونلا وشیگلا در فصول زمستان و تابستان سنجش گردید. نتایج: جمعیت این سه گونه باکتریایی در ۲۳ ایستگاه مشخص شده در فصول تابستان و زمستان متفاوت است درمورد گونه باکتریایی ای کولای در فصل زمستان وتابستان رودخانه شورشیرین بیشترین و رودخانه آما کمترین بارمیکروبی را داشت درمورد گونه باکتریایی شیگلا بیشترین بارآلودگی روخانه جزمان وکمترین بارمیکروبی رودخانه سیاه گاو بود درمورد گونه های باکتریایی سالمونلا سرکمر میمه بیشتری و آما کمترین بارمیکروبی را داشت. مناسب تر بودن دما و افزایش دفع فاضلاب های شهری به آب رودخانه عامل افزایش آلودگی شده است. به علاوه که بارش دما در این فصول کمتر شده و در نتیجه بار آلودگی بالاتر می رود.

کلیدواژه ها:

آلودگی ، آب های سطحی ، انتروباکتریاسه