پهنه بندی و ارزیابی حساسیت وقوع زمین لغزش با استفاده از روش های آماری (مطالعه موردی: حوضه آبخیز نرماب )

امروزه زمین لغزش ها به عنوان یک تهدید برای اکوسیستم های خشکی و ساکنان موجود در آن مبدل شده است. مناطق شمال ایران به علت شرایط اقلیمی، موقعیت و پوشش زمین، ارتعاش، ارتفاعات زیاد، بارانهای شدید و فرسایش سریع درنتیجه جنگل زدایی و ساخت و ساز در معرض خطر بالایی از لغزش قرار دارند. تهیه نقشه حساسیت و خطر زمین لغزش را میتوان به عنوان راهکاری مناسب جهت کاهش خسارتهای ناشی از وقوع زمین لغزش های آینده دانست. حوضه موردمطالعه به دلیل توپوگرافی عمدتا کوهستانی، فعالیت زمین ساختی و لرزه خیزی زیاد، پتانسیل طبیعی برای زمین لغزشهای گسترده را دارد. تحقیق حا ضر، با توجه به ماهیت مسئله و موضوع مورد برر سی، از نوع توصیفی - تحلیلی و از حیث مطالعات کاربردی با تاکید بر روشهای کمی است. جهت شناسایی مکانهای دارای پتانسیل لغزش بالا معیارهایی از قبیل: ( شیب، جهت شیب، کاربری ارا ضی، فا صله از گسل، انحنای سطح، انحنای نیمرخ، شاخص رطوبت توپوگرافیک (TWI)، ارتفاع، تراکم پو شش گیاهی((NDVI، زمین شناسی ، فاصله از آبراهه، فاصله از جاده) مورد ملاحظه قرارگرفته اند. نتایج بدست آمده نشاندهنده آن ا ست که طبقه ۴ با ضریب لغزش بالا ۹/۵۱ در صد از کل مساحت منطقه در نسبت فراوانی و ۱۵/۷۲ در صد در شاخص حساسیت لغزشی است، که کمترین مساحت حوضه را تشکیل میدهد اما در همین مساحت کم در مدل FR تعداد ۴۲ زمین لغزش از ۵۷ مورد، و همچنین در SI تعداد ۴۴ زمین لغزش از ۵۷ مورد لغزش ثبت شده در این محدوده می باشد.

کلیدواژه ها:

حساسیت لغزش ، نرماب ، شاخص آماری ، GIS ، نسبت فرآوانی.(Fr)