ساماندهی پارکینگ های شهری در جهت توسعه پایدار شهری منطقه ۷ تهران

در این مقاله که به «ساماندهی پارکینگهای شهری در جهت توسعه پایدار شهری منطقه ۷ تهران» و از مهمترین اهداف این مقاله می باشد؛ رویکرد غالب این تحقیق پیمایشی و از نوع همبستگی بوده، لذا به منظور گردآوری داده های تکمیلی و رسیدن به نتایج دقیق تر از رهیافت های دیگر از جمله پژوهش اسنادی و میدانی بهره گرفته شده است. جامعه آماری پژوهش را جمعیت منطقه ۷ تهران ۲۱۲،۷۷ خانوار شامل ۷۵۱،۱۱۱ مرد و زن ۲۲۲،۱۱۲ و به تعداد ۷۱ نفر نمونه گیری شده است، شیوه نمونه گیری از نوع تصادفی طبقه ای سیستماتیک متناسب با حجم بوده است. مهمترین یافته های این پژوهش عبارت بوده است: بین منطقه ۷ تهران با توجه به حضور بسیاری از مراکز اداری و تجاری در آن با مشکل کمبود جای پارک مناسب و کافی روبرو می باشد که ظرفیت های لازم برای ایجاد پارکینگ وجود ندارد، - بین توزیع جغرافیایی و مکان گزینی پارکینگ ها در وضع موجود مناسب نبوده و اثربخش نمی باشد و نیاز به ساماندهی دارد، رابطه معناداری وجود دارد، - بین جلوگیری از آشفتگی حمل و نقل شهری و ایجاد نظم و تعادل شهری در قالب توسعه پایدار در جهت کاهش آلودگیهای صوتی و ترافیکی رابطه معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

ساماندهی پارکینگ های شهری ، آشفتگی حمل و نقل ، آلودگی های صوتی ، منطقه ۷ تهران