مهدویت در سینمای دفاع مقدس

در چهار دوره اول سیاسی اجتماعی جمهوری اسلامی ایران، یعنی، دوره دفاع مقدس، دوره سازندگی، دوره اصلاحات، ودوره پسا اصلاحات، ژانر دفاع مقدس، آثار متفاوتی را به مخاطب خود عرضه نموده است که این تفاوت به طور ویژه در اینمطالعه، مختص می شود به انعکاس فضای سیاسی اجتماعی جامعه ایران، بر آثار مورد پژوهش قرار گرفته. محقق در ایناثر، سعی دارد ضمن مطالعه آثار دفاع مقدس در چهار دوره ی مطرح شده، به دنبال نشانه هایی از مفهوم «مهدویت» و«آخرالزمان» باشد. و همه ی موضوعاتی که به این دو مفهوم مرتبط هستند را در آثار دفاع مقدس هر چهار دوره ی اولجمهوری اسلامی ایران، مورد جستجو و مطالعه قرار داده است. پژوهش حاضر با شیوه تحلیل گفتمان انتقادی (CDA)انجام شده است و پس از گردآوری داده ها و تجزیه و تحلیل آنها، در نهایت آنچه که در پایان این جستجو به نظر می رسد،این است که فضای حاکم بر جامعه ایران در چهار دوره اول جمهوری اسلامی ایران، ضمن این که بر روند «قصه» و «روایت»آثار دفاع مقدس اثر مستقیم گذاشته است، با همین تاثیرپذیری به انعکاس یا اختفای مفاهیم «مهدویت» و «آخرالزمان»پرداخته اند. در واقع، سیستم سیاسی اجتماعی حاکم بر جامعه، با همسو نشان دادن «دفاع مقدس» و مفاهیم «مهدوی»با خط مشیء سیاسی اجتماعی خود، سعی داشته است تا اهداف خود را در نگاه مخاطب آثار مطرح شده، موجه نشان دهد.

کلیدواژه ها:

سینمای دینی ، سینمای مهدوی ، مهدویت ، تحلیل گفتمان ، سینمای دفاع مقدس