تحلیلی بر وضعیت مبلمان شهری منطقه ۹۱ شهرداری تهران

برای داشتن فضای شهری مطلوب و ارتقا آن، کیفیت ساخت تمامی عناصر مبلمان شهری و ارتباط آنها با یکدیگر و چگونگی استقرار آن­ها برای تامین اهداف سه گانه ساماندهی منظره شهری یعنی زیباسازی، هویت بخشی و خواناسازی محیط اهمیت بسیاری دارند. از این رو در این مقاله سعی شده تا وضعیت مبلمان شهری منطقه به منظور رفع کمبودها و ساماندهی صحیح آن بررسی شود. برای دستیابی به این هدف روش تحقیق از نوع کتابخانه­ای و پیمایشی است و برای تجزیه وتحلیل داده­ها و آزمون فرضیات از جداول استاندارد و درصدگیری در فرضیه اول و از آزمون تی تک نمونه و SPSS در فرضیه دوم و همچنین از تکنیک آلفای کرونباخ برای پایایی هر یک از مولفه­های پرسشنامه بهره گرفته شده است. جامعه آماری مورد مطالعه دو نوع است. یکی تمام عناصر مبلمان شهری در نواحی هشتگانه منطقه ۱۵ شهرداری تهران و دیگری افراد ساکن در این منطقه. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۳۸۳ نفر در نظر گرفته شده است. براساس یافته های به دست آمده در نوع و استقرار مبلمان شهری منطقه ۱۵ شهر تهران هم به مسائل فرهنگی توجه نشده، و هم متناسب با جمعیت ساکن در منطقه نیست. همچنین بااستفاده از روشTOPSIS   در رتبه بندی نواحی مشخص شد که در زمینه مبلمان پارکی ناحیه۳ و در زمینه مبلمان خیابانی ناحیه۲ در رتبه اول قراردارند. 

کلیدواژه ها:

مبلمان شهری ، الگوی بهینه ، ساماندهی ، منطقه ۱۵ شهرداری تهران