تحلیل چند سطحی بهزیستی روان شناختی نوجوان ها از راه عاملیت فردی، فرهنگ مدرسه و حمایت خانواده

هدف: هدف پژوهش تعیین نقش عاملیت فردی، فرهنگ مدرسه و حمایت خانواده در پیش­بینی بهزیستی روان­­شناختی دانش آموزان بود. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دبیرستان­های شهر رامسر و تنکابن با حجم ۷۵۰۰ نفر در سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۵ بود. با روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای ۷۰۷ نفر از بین ۶ منطقه و ۱۵ دبیرستان دخترانه نیکان، اخضری، گاذر، رفیعی، هاشم ساداتی، خان محمدی، امام خمینی، سما، فضیلت، عصمت، امیرالمومنین، امام خامنه­ای، نرجس، فروغ دانش و فرزانگان و ۱۲ دبیرستان پسرانه لاریجانی، میرباقری، افتخاری، حریری، خاتم الانبیا، امام (ره)، امام حسین، شهید رزاقی، شهید بهشتی، شهید رجایی، شهید باهنر و شهید مصلحی انتخاب شد. برای جمع­آوری داده­­ها از مقیاس عاملیت جاسکیلا، پویکییس، واسالامپی، واللا و راسکوپاتونن، ۲۰۱۶، مقیاس بهزیستی روان­­شناختی ریف (۱۹۸۹)، مقیاس فرهنگ مدرسه هیگینز-دالساندرو و ساد (۱۹۹۷) و مقیاس حمایت خانواده ساندز و پلانکت (۲۰۰۵) استفاده و داده­ها با روش تحلیل چند سطحی تحلیل شد. یافته­ها: نتایج نشان داد که عاملیت فردی (۳۲/۰ =β، ۰۰۳/۰ =P)، فرهنگ مدرسه (۶۰/۰ =β، ۰۰۱/۰ =P) و حمایت خانواده (۴۳/۰ =β، ۰۰۴/۰ =P) هریک قادر به پیش­بینی بخشی از واریانس بهزیستی روان­­شناختی دانش آموزان هستند. نتیجه­گیری: از آنجا که دانش آموزان برخوردار از عاملیت از وضعیت بهزیستی روان­شناختی بالاتری نسبت به سایرین برخوردارند و حمایت­های اجتماعی، بهره­مندی از روابط مناسب با معلمان و دوستان، امکانات مناسب مدرسه­ای و حمایت­های والدین نیز نقش اثرگذاری بر بهزیستی روان­شناختی آن­ها دارد؛ بنابراین لازم است با ارتقا این متغیرها، بهزیستی روان­شناختی دانش آموزان را افزایش داد.

کلیدواژه ها:

بهزیستی روان شناختی ، حمایت خانواده ، عاملیت فردی ، فرهنگ مدرسه