بهینه سازی تعداد، محل و اندازه منابع تولید پراکنده و جبران ساز سنکرون استاتیکی با روش الگوریتم ژنتیک

استفاده از ادوات فکتس و منابع تولید پراکنده به عنوان یک تکنولوژی در سیستم های قدرت و توزیع هر روز افزایش می یابد. این تجهیزات بر روی پارامترهای متعددی همچون پروفیل ولتاژ، تلفات خط، جریان اتصال کوتاه، پایداری و قابلیت اطمینان سیستم تاثیرگذار می باشند و بنابراین تعیین محل بهینه نصب، تعداد و اندازه آن ها یکی از مسائل مهمی می باشد که مورد توجه می باشد زیرا نصب این ادوات و منابع در محل های غیر بهینه سبب افزایش تلفات سیستم و تاثیر منفی بر پروفیل ولتاژ و سایر پارامترهای سیستم می شود. در این مقاله به بهینه سازی هم زمان تعداد، محل و اندازه منابع تولیدات پراکنده و جبران ساز سنکرون استاتیکی پرداخته شده و به منظور حل مسئله بهینه سازی از الگوریتم ژنتیک (GA) استفاده شده است. به همین منظور تابع چند هدفه شامل هزینه های بهره برداری و تولید منابع تولیدات پراکنده و جبران ساز سنکرون استاتیکی و قابلیت بارپذیری سیستم ارائه شده است و نتایج حاصل از شبیه سازی برای دو شبکه نمونه ۳۳ و ۶۹ باس استاندارد IEEE مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان می دهد که با افزایش بارپذیری سیستم، هزینه افزایش می یابد زیرا تعداد تجهیزات مربوط به منابع تولید پراکنده و جبران ساز سنکرون استاتیکی بیشتر می شود. همچنین بهینه سازی و جایابی هم زمان این تجهیزات، سبب کاهش هزینه ها و افزایش بارپذیری سیستم توزیع می شود.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، منابع تولیدات پراکنده ، جبران ساز سنکرون استاتیکی ، الگوریتم ژنتیک