اثربخشی آموزش تنظیم هیجان مبتنی بر مدل گراس برسلامت روان مادران دارای کودک کم توان ذهنی آموزش پذیر در شهر مشهد

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش تنظیم هیجان مدل گراس بر سلامت روان مادران دارای فرزند کم توان ذهنی انجام گرفت. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی مادران دارای فرزند کمتوان ذهنی شهر مشهد در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۹۹ تشکیل داد که از بین این افراد تعداد ۳۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس از آموزشگاه استثنایی امام جواد (ع) به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ( ۱۵ نفر) و گروه کنترل ( ۱۵ نفر) جای دهی شدند. گروه آزمایش طی ۸ جلسه ۲ ساعتی (هفته ای ۲ جلسه) تحت آموزش تنظیم هیجانی مبتنی بر مدل گراس قرار گرفتند؛ در حالی که افراد گروه کنترل طی این مدت هیچگونه مداخله ای را دریافت نکردند. همه آزمودنی ها قبل و پس از آموزش به پرسشنامه سلامت عمومی GHQ پاسخ دادند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون غیرپارامتریک ویلکاکسون به منظور بررسی میانگین دو گروه استفاده شد. نتایج حاصل از تفاضل سلامت عمومی در دو گروه کنترل و آزمایش نشان داد سلامت روان در گروه گواه تغییری نکرده ولی گروه هدف بهبود یافته است F=۱۳/۲۶۷-P<۰/۰۵ نتایج این پژوهش نشان می دهد که آموزش تنظیم هیجان مبتنی بر مدل گراس، شیوه مناسبی برای افزایش سلامت روان مادران دارای فرزند کم توان ذهنی می باشد. بر همین اساس پیشنهاد می شود در کلینک های روانشناختی و مشاورهای مورد توجه بیشتری قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

کم توانی ذهنی ، آموزش تنظیم هیجان ، سلامت روان