مطالعه داکینگ داروهای ضد سرطان سینه و گیرنده های تیروزین کیناز با تمرکز برکاهش ریزش مو

داروهای مهارکننده تیروزین کیناز یکی ازدرمان های موثرسرطان سینه می باشند. اما ریزش مو به عنوان یکی ازعوارض جانبی شایع وغیرقابل اجتناب ناشی ازمصرف این داروها مطرح می باشد که بار روانی زیادی را به بیماران تحمیل می کند به طوریکه گاهی از انجام شیمی درمانی سرباز می زنند. هدف ازاین پژوهش، مطالعه و بررسی چگونگی میان کنش های بین داروها و رسپتورهای تیروزین کیناز و فولیکول مو با هدف طراحی دارو برای کاهش ریزش مو می باشد. در این تحقیق بر اساس مدل سازی مولکولی و با کمک نرم افزار Auto Dock vina عملیات داکینگ بین ۵۲ داروی ضد سرطان سینه با گیرنده های تیروزین کیناز (مورد تایید (FDA و ۸۰ گیرنده تیروزین کینازانجام گرفت. با بررسی وغربالگری نتایج براساس حداقل دلتا جی، ۱۰دارو انتخاب شد. سپس داکینگ بین ۱۰ داروی منتخب با ۴۸ تارگت فولیکول مو انجام گرفت و نتایج میانکنش ها توسط نرم افزارهای Ligplot++ و Discovery Studio استخراج و آنالیز شدند. نتایج بدست آمده نشان داد که دو داروی Regorafenib و Fostamatinib با رسپتور های تیروزین کیناز کمترین دلتاجی و با تارگت های فولیکول مو بیشترین دلتا جی را داشتند. آنالیز نتایج بدست آمده نشان دادند که کاهش پیوند های هیدروژنی می تواند منجر به اتصال ضعیف دارو به فولیکول های مو شود و ریزش مو را کاهش دهد. به نظر می رسد طراحی و بهینه سازی این دو دارو می توانند در آینده منجر به کشف نسل جدیدی از دارو های ضد سرطان سینه، با هدف کاهش ریزش مو شوند.

کلیدواژه ها:

طراحی دارو ، فولیکول مو ، سرطان ، مدل سازی مولکولی