ارائه آخرین چک لیست آرایه های گلابی وحشی از تیره گلسرخیان در ایران

در این مقاله به ارائه آخرین چک لیست از آرایه های سرده گلابی در ایران پرداخته میشود. گلابی به عنوان گیاهی درختی و گاهی درختچه ای در زیرطایفه Pyrinae، زیرتیره Spiraeoideae و تیره Rosaceae قرار دارد. تاکنون در دنیا حدود ۲۲ تا ۷۵ گونه از این جنس معرفی شده است که در نیمکره شمالی (به جز آمریکای شمالی) و بخشهایی از شمال آفریقا پراکنش دارند. بر اساس آخرین داده های به دست آمده ، ۲۵ آرایه از این جنس (شامل دو نمونه هیبرید) برای فلور ایران معرفی شده است. از نظر پراکنش جغرافیایی، این گیاهان بیشتر در بخشهای گذار بین نواحی رویشی ایرانوتورانی و هیرکانی واقع در سلسله جبال البرز از شمال شرق تا شمال غرب، در خلنگ زارها و شیبهای خشک شمال شرق، جنگلهای متراکم و باز شمال غرب (منطقه ار سباران) و همچنین درختزارهای بلوط موجود در سلسله جبال زاگرس از شمال غرب تا جنوب غرب ایران گسترش یافته اند. از مهمترین صفات ریخت شناسی جداکننده در این سرده میتوان به شکل برگ و میوه، کرکپوش و شکل حاشیه برگ، حضور یا عدم حضور کاسبرگها و همچنین عدسک در روی میوه رسیده اشاره کرد. آرایه های معرفی شده برای ایران به تفکیک قرارگیری در چهار بخشه شامل P. grossheimii) Pyrus، P. hyrcana، P. communis، P. farsistanica، P. turcomanica، P. tamamschianae، (P. mazanderanica، P. boissieriana) Pashia، P. pashia، P. kandevanica، P. gharemanii، P. longipedicellata، (P. cordifolia، P. salicifolia var. salicifolia) Argyromalon، P. salicifolia var. serrulata، P. elaeagnifolia، (P. theodorovii var. latifolia و P. syriaca) Xeropyrenia، P. oxyprion، P. glabra، P. spinosa، P. zangezura، (P. giffanica هستند. دو نمونه هیبرید نیز شامل P. takhtadzhianii و P. medvedevii هستند.

کلیدواژه ها:

فلور ، فنولوژی ، جغرافیای گیاهی ، سیستماتیک