بهینه سازی فاکتورهای موثر در کاهش لیگنین الیاف خرما به روش تحلیل سطح

در دو دهه گذشته استفاده از الیاف لیگنوسلولزی برای تقویت بیوکامپوزیتها مورد توجه زیادی قرار گرفته است. در این تحقیق به منظور استفاده از الیاف خرما در ساخت بیوکامپوزیتهای سازگار با محیط زیست، با تیمار شیمیایی لیگنین موجود در الیاف کاهش داده شد. حجم محلول، غلظت محلول، دما و زمان متغیرات مستقلی هستند که در کاهش لیگنین در الیاف نقش دارند. آزمایشات براساس طرح مرکب مرکزی چرخشی با چهار فاکتور و هر یک از فاکتورها در پنج سطح انجام شد در نهایت به منظور بهینه سازی شرایط و فاکتورهای موثر در لیگنین زدایی از روش تحلیل سطح استفاده شد. براساس نتایج و بررسیهای بعمل آمده شرایط بهینه برای متغیرات مستقل حجم محلول30/9 میلی لیتر، غلظت محلول75/15% دما 46/5درجه و زمان 63 دقیقه بدست آمد. در این شرایط درصد کاهشلیگنین 48 % می باشد.

کلیدواژه ها:

الیاف خرما ، بیوکامپوزیت ، روش تحلیل سطح ، لیگنین