اثر کم آبیاری بر عملکرد و بهره وری آب گندم مطالعه موردی ( دشت بردسیر)

کمبود آب یکی از عوامل محدودکننده تولید محصولات کشاورزی در نواحی خشک و نیمه خشک جهان است. واقع شدن کشور ما بر روی کمربند خشک جهانی موجب شده مقادیر بارندگی همواره دچار نوسانات شدید باشد. لذا در این شرایط استفاده حداکثر از واحد حجم آب الزامی است در چنین شرایطی آب به میزان لزوم ولی به قدر کافی تا جایی که راندمان کاربرد مصرف آب حداکثر و عملکرد محصول قابل قبول باشد به گیاه داده می شود. در این مطالعه اثر کم آبیاری روی گندم در دشت بردسیر استان کرمان در سال زراعی ۹۹-۹۸ انجام شد. آزمایش در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با۴ تیمار در ۳ تکرار موردبررسی قرار گرفت. چهار تیمار آبیاری به ترتیب شامل تامین ۱۰۰ ، ۸۵ ،۷۰ و۶۰درصد نیاز آبی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که حداکثر تولید در تیمار آبیاری کامل به دست می آید و در حالت محدودیت آب با کاهش ۱۵درصدی آب مصرفی، بهره وری آب حداکثر می شود. لذا برای منطقه بردسیر تامین ۸۵ درصد نیاز آبی برای صرفه جویی در مصرف آب و بیشینه نمودن بهره وری آب گندم پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

کم آبیاری ، کارایی مصرف آب ، عملکرد محصول گندم