نقش باورها (باورهای هیجانی، باورهای فراشناخت، باورهای ناکارآمد، باورهای خودکارآمدی، باورهای مرتبط با مواد) در پیش بینی سوء مصرف مواد آرام بخش در دانشجویان

با توجه به نقش باورها در سبب شناسی اختلال ها و همچنین نقش بارز آنها در درمان، بررسی این مولفه توجهبیشتری می طلبد، شناسایی نقش باورها در سوء مصرف مواد آرامبخش در راستای پیشگیری از سوء مصرف موادکمک کننده است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش باورهای هیجانی، باورهای فراشناخت، باورهایناکارآمد، باورهای خودکارآمدی و باورهای مرتبط با مواد در پیش بینی سوء مصرف مواد آرامبخش انجام گرفت.برای انجام این پژوهش توصیفی، حجم جامعه مشخص نبود (افراد دارای سوء مصرف آرامبخش ها) بنابراین برایانتخاب حجم نمونه با توجه به تعداد متغیرها و در دسترس بودن افراد دارای سوء مصرف، نمونهای به حجم ۵۰۰نفر انتخاب شد. اما با توجه به مسائلی همچون عدم همکاری و یا مخدوش بودن پرسشنامه ها در نهایت تحلیلداده ها برای ۴۲۳ نفر انجام گرفت. برای سنجش باورها یک پرسشنامه ساخته شد و نتایج براساس آزمون آماریتحلیل عامل تاییدی مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که باورهای مورد بررسی شامل باورهایخودکارآمدی، باورهای فراشناخت، باورهای هیجانی، باورهای ناکارآمد، و باورهای مرتبط با مواد در پیش بینی سوءمصرف مواد آرام بخش نقش دارند. براساس نتایج تحلیل عامل، نتایج نشان دهنده این بود که نقش باورهایناکارآمد از سایر باورها بیشتر است و باورهای خودکارآمدی از سایر باورها نقش کمتری در پیش بینی سوء مصرفمواد آرام بخش دارند. با توجه به نتایج پژوهش می توان گفت که باورها نقش کلیدی در پیش بینی سوء مصرفآرام بخش ها دارند.

کلیدواژه ها:

شناخت ، فراشناخت ، مواد آرامبخش