بررسی میزان حساسیت فرسایش با استفاده از مدل تحلیل سلسله مراتبی فازی FAHP (مطالعه موردی: حوضه آبریز ماربر)

پدیده فرسایش همواره به عنوان یکی از مهم ترین عوامل هدر رفت منابع اراضی به شمار می رود. با توجه به روند افزایش فرسایش خاک در حوضه های آبریز، استفاده از روش ها و تکنیک های دقیق برای مطالعه و ارزشیابی فرآیند تخریب و فرسایش باهدف حفاظت منابع آبوخاک ضروری می نماید. براین اساس توپوگرافی حوضه آبریز ماربر که تماما کوهستانی است از این پدیده مستثنی نیست. روش تحلیل سلسله مراتبی و عملگر گامای فازی دو روش مفید برای وزن دهی و ترکیب لایه های اطلاعاتی مختلف می باشند. هدف از این مطالعه، اولویت بندی عوامل موثر بر فرسایش در حوضه آبریز ماربر با استفاده از روش FAHP است. برای این منظور از میان عوامل طبیعی موثر پنج عامل شیب، زمینشناسی، خاک، ارتفاع و کاربری اراضی را انتخاب نموده و با استفاده از داده های حاصل از مدلسازی معیارهای موثر در فرسایش با روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی و طبقه بندی با روش منطق فازی نواحی با حساسیت بالا در برابر فرسایش شناسایی و نقشه نهایی نواحی حساس به فرسایش در پنج کلاس در محیط GIS ۱۰.۲ استخراج گردید. نتایج حاصل در نقشه گاما ۹.۰ نشان می دهد بخش های مرکزی منطقه موردمطالعه با کاربری زراعی، جنگل و مراتع با شیب کمتر از ۱۲ درصد و ارتفاع کمتر از ۳۷۰ متر که حدود ۴۰ کیلومترمربع معادل ۴۰ درصد از مساحت حوضه است دارای پتانسیل زیاد و خیلی زیاد در وقوع فرسایش است

کلیدواژه ها:

فرسایش خاک ، مدل AHP ، منطق فازی FAHP ، حوضه آبریز ماربر