طراحی کنترلر پایدارساز با استفاده از الگوریتم ژنتیک: مبتنی بر تابع انتقال سیستم

مسئله طراحی سیستم کنترلی به این صورت است که برای پلانت داده شده یککنترلر را طوری بدست آوریم که سیستم حلقه بسته پایدار داخلی باشد و برخی شاخصهای عملکردی مطلوب را داشتهب اشد دراین مقاله با استفاده از تئوری پایه ی پارامترسازی کنترلر ها پارامترسازی Q و با فرض در دسترس بودن پلانت و تابع انتقال حلقه بسته مطلوب به دنبال کنترلری از بین مجموعه تمامی کنترلرهای پایدارساز هستیم که تابع انتقال حلقه بسته متناظر با آن بیشترین نزدیکی را به تابع انتقال حلقه بسته مطلوب داشته باشد و چون انتخاب این کنترلر متناظر با پیدا کردن Q می باشد بنابراین به دنبال یافتن بهینه ترین پارامترهای تابع انتقال پایدار و مناسب Q می باشیم که برای رسیدن به این جواب بهینه از الگوریتم تکاملی ژنتیک استفاده شده است درچند مثال کارایی این روش را مشاهده میشود

کلیدواژه ها:

پارامترسازی یولا ، کنترلر پایدارساز ، بهینه سازی ، الگوریتم ژنتیک ، منطبق سازی مدل