اثر باکتری های تامین کننده نیتروژن و فسفر بر ویژگی های نشای گوجه فرنگی

به منظور بررسی اثر باکتری­های تامین کننده­ی نیتروژن و فسفر بر ویژگی­های نشاء گوجه فرنگی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در اسفند و فروردین ماه سال ۱۳۹۵-۱۳۹۴ در گلخانه دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام شد. عامل اول، تیمار کود بیولوژیک در پنج سطح (بدون مصرف، آزوسپریلیوم بذرمال، سودوموناس بذرمال، آزوسپریلیوم خاک مصرف، سودوموناس خاک مصرف) و عامل دوم، آبیاری در دو سطح (چهار نوبت در روز و دو نوبت در روز) بود. در این پژوهش از باکتری­های آزوسپریلیوم براسیلنس سویه (of) و سودوموناس فلورسنس سویه (p-۱۶۹) استفاده شد. نتایج نشان داد استفاده از کودهای بیولوژیک آزوسپریلیوم براسیلنس و سودوموناس فلورسنس به صورت خاک مصرف، توانست نسبت به تیمار بدون مصرف باکتری، بسیاری از خصوصیات مطلوب رشد مانند درصد جوانه­زنی، طول ساقه، وزن خشک اندام­هوایی، وزن تر ریشه، کاهش زمان تا ظهور برگ ششم و افزایش آنتوسیانین بافت (به ترتیب به میزان ۶۷/۱، ۹/۲، ۰۵/۱۹، ۲۵/۹، ۳۸/۳ و ۴۲/۱۸ درصد نسبت به شاهد) را بهبود دهد. بنابراین می­توان تیمارهای آزوسپریلیوم براسیلنس و سودوموناس فلورسنس خاک مصرف را تحت شرایط رژیم آبیاری معمولی در جهت بهبود کیفیت، کوتاه کردن دوره پرورش، کاهش خسارت تنش آبی و افزایش تحمل به تنش ناشی از انتقال از خزانه به زمین اصلی در تولید نشاء گوجه فرنگی توصیه نمود.

کلیدواژه ها:

آزوسپریلیوم ، آنتوسیانین ، آنزیم های آنتی اکسیداتیو ، سودوموناس ، نشا