اثر تیمارهای کم آبیاری و شوری آب بر واکنش های رشدی و عملکردی گندم رقم سیروان
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 402
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCPP-11-2_004
تاریخ نمایه سازی: 19 مرداد 1400
چکیده مقاله:
امروزه کاهش کمیت و کیفیت آب آبیاری به عنوان مهم ترین چالش های پیش روی سیستم های کشاورزی به ویژه در نواحی خشک و نیمه خشک دنیا هستند. از این رو به منظور ارزیابی واکنش های رشدی و عملکردی گندم رقم سیروان به سطوح مختلف رطوبتی و شوری آب آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند طی سال های زراعی ۱۳۹۶-۱۳۹۵ و ۱۳۹۷-۱۳۹۶ انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سطوح آبیاری در پنج سطح (۱۲۵، ۱۰۰، ۷۵ و ۵۰ درصد نیاز آبی گندم و تیمار دیم با دو نوبت آبیاری) و شوری آب در دو سطح (۱/۶ دسی زیمنس بر متر و ۶ دسی زیمنس بر متر) بودند. نتایج آزمایش نشان داد که ویژگی های رشدی، اجزای عملکرد، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه توسط تیمارهای سطوح مختلف آبیاری و شوری آب تحت تاثیر قرار گرفتند. به طوری که این تیمارها باعث کاهش معنی دار صفات مورد بررسی شدند. کمترین مقدار سطح برگ در تیمار دیم × شوری ۶ دسی زیمنس بر متر مشاهده شد که مقدار این صفت را نسبت به تیمار ۱۲۵ درصد نیاز آبی گندم × شوری ۱/۶ دسی زیمنس بر متر حدود ۶۱ درصد کاهش داد. در ویژگی عملکرد بیولوژیک و دانه گندم بیشترین و کمترین مقدار به ترتیب متعلق به تیمار ۱۲۵ درصد نیاز آبی گندم × شوری ۱/۶ دسی زیمنس بر متر و تیمار دیم × شوری۶ دسی زیمنس بر متر مشاهده شد. از نظر عملکرد بیولوژیک و دانه اختلاف معنی داری میان تیمارهای ۱۲۵ درصد نیاز آبی گندم × شوری ۱/۶ دسی زیمنس بر متر و ۱۰۰ درصد نیاز آبی گندم × شوری ۱/۶ دسی زیمنس بر متر مشاهده نشد. افت عملکرد بیولوژیک و دانه گندم در تیمار دیم × شوری ۶ دسی زیمنس بر متر نسبت به تیمار ۱۲۵ درصد نیاز آبی گندم × شوری ۱/۶ دسی زیمنس بر متر به ترتیب حدود ۷۲ و ۸۸ درصد بود. نتایج این آزمایش نشان داد که اگرچه در بیشتر صفات تیمار ۱۲۵ درصد نیاز آبی گندم تیمار برتر بود ولی اختلاف معنی داری با تیمار مصرف ۱۰۰ درصد نیاز آبی گندم نداشت. درنهایت، در نواحی دارای کمبود آب و آب شور (شوری۶ دسی زیمنس بر متر) و با توجه به داده های عملکرد بیولوژیک و دانه در آزمایش حاضر استفاده از تیمار آبیاری با ۷۵ درصد نیاز آبی با آب شور و آبیاری با ۱۰۰ درصد نیاز آبی با آب غیرشور برای رسیدن به عملکرد بهینه گندم و همچنین ذخیره آب در شرایط شور توصیه می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه حاجی آبادی
Department of Water Engineering, College of water and soil, University of Zabol, Zabol,Iran.
فرزاد حسن پور
Department of Water Engineering, College of water and soil, University of Zabol, Zabol,Iran.
مصطفی یعقوب زاده
Department of Water Engineering, College of Agriculture, University of Birjand, Birjand, Iran
حسین حمامی
Department of Agronomy, Faculty of Agriculture, University of Birjand, Birjand, Iran.
سید محسن سیدی
Research Department, Markazi Agricultural and Education Center Research and Education Center (AREEO), Arak,Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :