ارزیابی سرانه فضای سبز شهر تهران با استفاده از تصاویر راداری سنتینل-۱ و لندست-۸

فضای سبز یکی از ارکان مهم در جامعه مدرن امروزی شهرنشینان به حساب می آید که یکی از اجزای لاینفک جامعه شهری بوده و دارای نقش اساسی در زندگی میباشد که عدم و یا کمبود آن میتوانند اثرات مخرب و جبران ناپذیری در زندگی شهرنشینان بگذارد. در در دهه های اخیر، بخصوص در کلانشهر تهران، مسائل زیست محیطی از جمله تشدید آلودگی هوا و ساخت وسازه ای بیرویه بدون درنظر گرفتن استانداردها موجب تخریب انواع فضای سبز شده است که کمبود فضای سبز اثرات مخربی بر روح و جسم شهروندان دارد که خود سبب افزایش بزهکاری و بروز بیماریهای روحی میگردد. از این رو هدف از مقاله حاضر تحلیل وضعیت کمی فضای سبز شهر تهران طی سال های مختلف و ارزیابی میزان تغییرات در بازه ی دو ساله با استفاده از تصاویر راداری سنتینل ۱- است. به این منظور از تصاویر ماهواره ی سنتینل-۱ و لندست-۱۳۹۸ ۸ و ۱۴۰۰ استفاده شده است. در این تحقیق به منظور نمایش تغییرات فضای سبز و طبقه بندی از تصاویر لندست ۸- و سنتینل-۱ سال ۱۴۰۰ بهره گرفته شده که پس از پیش پردازش ماهواره ای برای پایش تغییرات از طبقه بندی به روش ناحیه اقلیمی محلی استفاده شده است همچنین از ویژگیهای راداری تصاویر سنتینل-۱، برای استخراج تغییرات و طبقه بندی فضای سبز استفاده شده است. نتایج طبقه بندی از تصاویر سنتینل-۱ و لندست-۸ نشان میدهد به علت ویژگیهای تصاویر سنتینل-۱ شناسایی و طبقه بندی مناطق مختلف شهری و تغییرات آن با دقت بیشتری استخراج میگردد. لازم به ذکر است که در طی این دو سال تغییرات فضای سبز به نسبت رشد جمعیت ناچیز بوده است و بافت فضای سبز در شهر به طور پراکنده بوده و بیشترین سرانه ی فضای سبز مربوط به قسمتهای شمالی و غربی تهران میباشد.

کلیدواژه ها:

سنجش از دور ، فضای سبز ، سنتینل-۱ ، لندست-۸ ، طبقه بندی ناحیه اقلیمی محلی.