تعیین حساسیت هیدرولیکی سازه های کنترل جریان در شرایط بهره برداری (مطالعه موردی: بخشی از شبکه آبیاری مغان)

از جمله روشهای جدید برای رفتارسنجی جریان در شرایط بهرهبرداری شبکه های آبیاری، تحلیل حساسیت سازه های کنترل کننده جریان است. با استفاده از این شاخصها، میتوان روشهای مختلف بهره برداری از شبکه های آبیاری را مورد تحلیل و بررسی قرار داد، سپس سازه های حساس را تعیین کرد تا کنترل و بازرسی بیشتری برا آنها صورت گیرد. علاوه بر این، شناسایی چنین سازه هایی در تعیین اولویت اصلی پروژه های بهسازی و بازسازی شبکه نقش بسزایی دارد. در این پژوهش، حساسیت سازه های آبگیر و تنظیم کننده جریان در طول ۳ کیلومتر از کانال N واقع بر شبکه آبیاری مغان در شرایط حداکثر دبی بهره برداری مورد اندازه گیری و بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد حساسیت آبگیرهای مختلف در طول کانال متفاوت است. به طوری که بالاترین حساسیت را دو آبگیر ۷L و۸L به ترتیب با شاخص حساسیت برابربا ۲/۰۸m و ۲/۳۸m دارند، بقیه آبگیرها دارای حساسیت نرمال و پایینی بودند. همچنین طبق نتایج به دست آمده مشخص شد که سازه های تنظیم کننده واقع بر کانال N از حساسیت پایینی برخوردارند.

کلیدواژه ها:

تحلیل حساسیت ، سازه های کنترل جریان ، شبکه آبیاری مغان ، کانال.N