مروری بر تاثیر عوامل فعال سطحی به عنوان ترکیبات قابل تجزیه در محیط زیست بر خواص پوشش های الکترولس نیکل فسفر

در صنایع مختلف سطوح فلزات را می توان با هدف محافظت در مقابل آسیب های شیمیایی و مکانیکی محیطپوشش داد. خواصی که پوشش ها ایجاد می کنند بستگی به روش های پوشش دهی آن ها و نوع پوشش دارد.روش پوشش دهی الکترولس در میان روش های پوشش دهی به دلیل امکان اعمال بر روی بسیاری از فلزاتتوسعه بیشتری یافته است که در این میان پوشش های الکترولس Ni-P خواص و کاربرد به سزایی دارند.اجزای حمام آبکاری الکترولس نیکل شامل منبع یون های نیکل ، عامل احیاکننده، عامل کمپلکس کننده،بازدارنده یا تثبیت کننده، منبع انرژی و بافر یا نتظیم کننده pH و افزودنی ها می باشد که بر روی خواص پوششهای الکترولس نیکل- فسفر تاثیر می گذارند. یکی از انواع افزودنی ها که به صورت رایج مورد استفاده قرار می گیرند مواد فعال سطحی هستند که سبب کاهش کشش سطحی و کاهش انرژی آزاد فصل مشترک می شوند.از ویژگی های عوامل فعال سطحی قابلیت تجزیه بودن این مواد در محیط زیست می باشد که میزان آلودگیپسابهای ناشی از فرایند پوشش دهی الکترولس را کاهش می دهند. بنابراین این مقاله ، به مرور تاثیر عوامل فعالسطحی بر روی پوشش های الکترولس نیکل- فسفر پرداخته خواهد شد. عوامل فعال سطحی بر اساس ماهیت گروه های موجود در سر قطبی آن ها به چهار گروه آنیونی، کاتیونی ، آمفوتریک و غیر یونی تقسیم بندی شدهاند. این مواد سبب حذف حباب های هیدروژن کوچک از سطح زیر لایه از طریق جذب سطحی می شوند وخواص پوشش ها را بهبود می بخشد، به عنوان مثال سبب افزایش مقاومت به خوردگی، افزایش کیفیت سطحپوشش، افزایش سختی، توزیع یکنواخت ذرات نیکل و کاهش تخلخل ذرات و افزایش میزان فسفر در پوشش می شوند.

کلیدواژه ها:

عوامل فعال سطحی ، پوشش های الکترولس ، خوردگی ، سختی