پارامترهای پایداری در روستاها و ارتباط آن با بهینه سازی مصرف انرژی مساکن روستایی (نمونه موردی: ماسوله و اورامان تخت)

بافت کالبدی روستا علاوه بر دخالت مستقیم افراد جامعه، از عوامل محیطی نیز تاثیر می پذیرد. خصوصیات کالبدی روستا ها تحتتاثیر عوامل مرتبط با اقلیم یا طبیعت شکل می گیرد. فاکتور های اقلیمی و معماری بومی مناطق روستایی بر یکدیگر تاثیرگذار بوده وروستاها جهت حفظ بقاء خود، رفاه حال ساکنان و جلوگیری از مهاجرت آنها به مناطق شهری، نیازمند معماری پایدار هستند. یکی ازاین مولفه های پایدار که جزو مهمترین عامل پایداری در ساختمان های بومی است، نحوه جهت گیری ساختمان های روستایی برایبهره مندی از حداکثر انرژی خورشید و باد می باشد که از گذشته مورد توجه معماران و ساکنین روستاها بوده است. محدود بودنمنابع انرژی و لزوم صرفه جویی در مصرف آن، طراحی بهینه و مناسب ساختمان ها، از دیدگاه مصرف انرژی، ساکنین را وادار ساختهتا طبق الگوهای بومی خود و با توجه به شرایط اقلیمی موجود در منطقه، ساختمان های خود را بسازند. در این راستا جهت گیریمناسب ساختمان ها به منظور کاهش بارهای حرارتی و برودتی و جلوگیری از اتلاف انرژی از اهمیت خاصی برخوردار است. در اینمقاله تلاش شده به بررسی عوامل تاثیرگذار بر جهت گیری خانه های روستایی و در نهایت معماری بومی روستاهای اورامانات ۱ وماسوله ۲ و نقش جهت گیری در این روستاها پرداخته شود. با توجه به نتایج به دست آمده از طریق نتایج نرم افزار گرس هاپر وتطابق آن با سایت design explorer و معماری بومی منطقه، زاویه قرارگیری مساکن روستایی کاملا در جهت ایجاد کمترین میزانمصرف انرژی و استفاده حداکثری از منابع طبیعی طراحی شده است.

کلیدواژه ها:

جهت گیری ، پایداری ، بهینه سازی انرژی ، معماری بومی روستا