نقش ارگونومی و ایمنی کارکنان در ارتقاء مدیریت منابع انسانی

در جهان کنونی و در سرآغاز سده بیست و یکم میلادی، محققان با استفاده از علوم مختلف بخش عمده ای از مشکلات افراد را در سیستم های کاری گوناگون حل و فصل کرده اند. در این راستا، علوم و فنونی وجود دارند که از زوایای مختلف سلامت و بهداشت انسان ها و نیز کارایی آنها را مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار می دهند. یکی ازاین علوم، ارگونومی یا همان مهندسی عوامل انسانی است. در این مقاله اثر آموزش ارگونومی در کیفیت بهره وری منابع انسانی بررسی می شود. جامعه اماری، کارکنان واحد بهره برداری شرکت توزیع برق شهرستان اصفهان شامل ۵۹ نفر ۶۰ بعنوان گروه نمونه و ۵۹ نفر بعنوان گروه کنترل در نظر گرفته می شود. این جامعه آماری دارای پراکندگی به تفکیک جنسیت، سن، سابقه شغلی و تحصیلات افراد می باشد. پرسشنامه شامل چهار متغیر ایمنی، کارایی، رضایت شغلی و استرس شغلی بعنوان متغیرهای زیر مجموعه متغیر بهره وری نیروی انسانی که می توانند در اثر آموزش ارگونومی بهبود یافته و منجر به تغییر در وضعیت بهره وری نیروی انسانی سازمان شود. این پرسشنامه ها میان گروه آزمایش و کنترل توزیع می گردد.

کلیدواژه ها:

محیط کار ، ارگونومی ، ایمنی و سلامت ، کارایی سازمانی