کاربرد روش های تدریس فعال در آموزش مجازی و بهبود کیفیت آن

امروزه در اثر تحولات پرشتاب جهانی و توسعه ی روز افزون علوم و فناوری، روش های آموزشی سنتی کارایی کمتری داشته و تحولی گسترده در نظام هایآموزشی و فرایند یادگیری – یاددهی ایجاد شده است. یکی از مهمترین عوامل تاثیر گذار در این راستا، توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات و همچنین یکیاز پیشرفت های شگرف این حوزه آموزش مجازی می باشد. آنچه اکنون مد نظر است، بکارگیری روش های تدریس فعال در آموزش مجازی در نظامآموزشی است. ماهیت آموزش برای دستیابی به ارتباطات مستمر و به صورت لحظه ای دائما در حال تغییر است و آموزش مجازی صرف نظر از ماهیت ارتباطی خود در هر جای دنیا یک وسیله یادگیری با ارزش محسوب می گردد و وجود اینترنت در این آموزشها آن است که فراگیران بتوانند بعنوان یک منبع غنی شده ای از اطلاعات از آن بهره جویند. بنابراین برای رسیدن به اهداف مورد نظر یعنی بالا بدون کیفیت یاددهی- یادگیری از طریق آموزش مجازی بایستی راهکارهای مناسب آنرا بکار برد. لذا هدف اصلی از این مقاله بررسی ضرورت آموزش مجازی و کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات به عنوان روش تدریس نوین در مدارس کشور می باشد. برای رسیدن به این هدف یک مطالعه توصیفی به روش کتابخانه ای از طریق مرور مقالات و پژوهش های صورت گرفته در این زمینه به صوزت پذیرفته است. نتایج نشان می دهد استفاده از روشهای مشارکتی و روش بحث گروهی به عنوان روش های تدریس فعال در آموزش مجازی به جهت تبادل اطلاعات یادگیرندگان با یکدیگر و تعاملی بودن این روشها می توان به بعنوان روش های تدریس فعال در راستای بهبود کیفیت در آموزش مجازی استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

آموزش مجازی ، کیفیت یاددهی-یادگیری ، روش های تدریس فعال ، روش مشارکتی ، روش بحث گروهی