مقایسه شناخت اجتماعی بیماران مبتلا به اختلال خفیف شناختی با افراد سالم

هدف پژوهش حاضر مقایسه توانائی های شناخت اجتماعی افراد مبتلا به اختلال خفیف شناختی و افراد سالم بود. روش: روش پژوهش حاضر علی_ مقایسه ای و جامعه آماری شامل کلیه بیماران مبتلا به اختلال خفیف شناختی مراجعه کننده به کلینیک های نورولوژی خصوصی در شهر تهران بودند. تشخیص نهایی آنها با استفاده از آزمون کوتاه وضعیت ذهنی (فولشتاین، ۱۹۷۵) صورت گرفت. نمونه پژوهش شامل بیماران مبتلا به اختلال خفیف شناختی (۶۰ نفر) و افراد سالم (۶۰ نفر) بود که به صورت در دسترس و هدفمند انتخاب شدند و با استفاده از آزمون ذهن خوانی از طریق تصویر چشم بارون- کوهن، ، ویلرانت، هیل، راست و پلومب (۲۰۰۱) با هم مقایسه شدند. برای این تجزیه و تحلیل داده ها از روش همبستگی پیرسون، آزمون کولموگروف و اسمیرنوف برای نرمال بودن داده ها، و روش تحلیل رگرسیون از استفاده شد.. یافته ها: نتایج حاکی از تفاوت معناداری در عملکرد دو گروه دارای اختلال خفیف شناختی و سالم در تمامی مولفه های درک هیجانی چهره در آزمون ذهن خوانی بود. در بین متغیرهای حالت ذهنی مثبت، منفی و نمره کل ذهن خوانی در هر دو گروه سالم و افراد داری اختلال خفیف شناختی تفاوت معناداری وجود داشت. در هر دو گروه حالات ذهنی مثبت بهتر و حالات ذهنی خنثی کمتر تشخیص داده شدند و تفاوتی در ترتیب آنها در هر دو گروه وجود نداشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده دراین مطالعه مبتی بر اینکه نقص شناخت اجتماعی در نظریه ذهن، در مرحله پیش از دمانس آلزایمر یعنی در اختلال خفیف شناختی روی می دهد، بر اهمیت ارزیابی شناخت اجتماعی به منظور بهبود تشخیص به موقع دمانس تاکید می گردد.

کلیدواژه ها:

اختلال خفیف شناختی ، تصاویر چشم ، ذهن خوانی ، شناخت اجتماعی