اثر بخشی فناوری واقعیت مجازی بر افسردگی، اضطراب و استرس زنان میانسال مبتلا به دیابت نوع دو

زمینه و هدف: دیابت یکی از شایع ترین بیماریهای مزمن بوده که منجر به بروز اختلالاتی مانند افسردگی، اضطراب و استرس در افراد مبتلا به ویژه زنان که رکن اصلی خانواده می باشند، می گردد. با توجه به نقش مهم عوامل روانشناختی در فرآیند درمان و بهبود، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی فناوری واقعیت مجازی بر افسردگی اضطراب و استرس در زنان میانسال مبتلا به دیابت نوع ۲ انجام پذیرفت.روش پژوهش: این پژوهش یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون به همراه گروه گواه بود. جامعه آماری این تحقیق، شامل زنان میانسال مبتلا به دیابت نوع ۲، شرکت کننده در دوره های مجازی آموزشی - فرهنگی سرا های محله منطقه ۵ شهر تهران در سال ۱۳۹۹ بود، که تعداد ۳۰ نفر از آنها با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گواه (۱۵ نفر) جایگزین شدند. در گروه آزمایش، ۱۰ جلسه ۲۰ دقیقه ای، روش درمانی واقعیت مجازی با استفاده از عینکی که بر روی چشم بیمار قرار می گرفت، انجام شد و گروه گواه هیچ گونه درمانی دریافت نکردند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه افسردگی، اضطراب و استرس (۲۱-DASS) و پرسشنامه دیسترس روانی خاص دیابت (۱۷-DDS) استفاده شد. داده ها از طریق روشهای آماری تحلیل واریانس تک متغیره و چند متغیره مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: یافته ها نشان داد واقعیت مجازی روش درمانی موثری در کاهش علائم افسردگی، اضطراب و استرس افراد مبتلا به دیابت محسوب می گردد. لذا می تواند به عنوان یک شیوه درمانی جدید در ایران توسعه یابد. نتیجه گیری: با توجه به اثر مثبت واقعیت مجازی در کاهش علائم افسردگی، اضطراب و استرس افراد مبتلا به دیابت، پیشنهاد می شود کارگاههای آموزشی در زمینه فناوری واقعیت مجازی در دانشگاههای علوم پزشکی برای کمک به حل مشکلات جسمی و روحی بیماران برگزار گردد.

کلیدواژه ها:

واقعیت مجازی ، افسردگی ، اضطراب ، استرس ، دیابت