بررسی آثار اقتصادی استراتژی های توسعه کم کربن در بخش برق اقتصاد ایران: مدل تعادل عمومی قابل محاسبه پویا ( DCGE)

میزان انتشار گازهای گلخانه ای نقش مهمی در بحث های فعلی درباره حفاظت از محیط زیست و توسعه پایدار ایفا می کند. اقتصاد کم کربن، به اقتصادی اطلاق می شود که دارای حداقل تولید گازهای گلخانه ای و به طور خاص حداقل انتشار دی اکسید کربن باشد. چالش برای دستیابی به توسعه کم کربن اکنون به عنوان یک حرکت جهانی آغاز شده است. این مطالعه به بررسی آثار اقتصادی سناریوهای کم کربن در بخش برق با استفاده از یک مدل تعادل عمومی قابل محاسبه پویا می پردازد. حرکت به سمت اقتصاد کم کربن از طریق بهره وری انرژی و فناوری های انرژی تجدیدپذیر در بخش برق می تواند حاصل شود. اجرای این روش ها به عنوان سناریوهای مفروض طی دوره زمانی ده ساله مورد بررسی قرار گرفته است. افزایش انرژی تجدید پذیر در عرضه برق، تقاضای انواع انرژی فسیلی را کاهش می دهد. یافته های تحقیق می تواند برای برنامه ریزی و بررسی آثار انتقال به توسعه پایدار انرژی و محیط زیست در راستای اقتصاد کم کربن مفید باشد.

کلیدواژه ها:

انتشار دی اکسید کربن ، اقتصاد کم کربن ، انرژی تجدیدپذیر ، مدل تعادل عمومی قابل محاسبه پویا