چگونه توانستم از طریق روش فعالیت گروهی میزان علاقمندی دانش آموزانم در پایه ی دوم ابتدایی را به درس ریاضی افزایش دهم؟

تحقیق حاضر مربوط به دانش آموزان مدرسه ابتدایی شهید علی رضایی واقع در شهرستان بندرعباس و با جمعیت نمونه۲۸ نفر دانش آموز انجام شده است. مساله ی مورد نظر، بی علاقه گی، بی توجهی و غیرفعال بودن اغلب دانش آموزان یادشده درانجام فعالیتهای درس ریاضی و رضایت بخش نبودن نتایج آزمون های عملکردی آنان بوده و هدف از انجام این تحقیق، افزایش میزان علاقه مندی دانش آموزان دبستان شهید علی رضایی یاد شده به درس ریاضی و انجام فعالیتهای آن دردرس مورد نظر بوده است. بر این اساس، پژوهشگر با استفاده از روشهای علمی به منظور کسب داده های لازم، از منابع گوناگون تحقیق مانند: همکاران و مدیر، سرگروه آموزشی درس ریاضی، دانش آموزان و والدین آنها، کتابها، مجلات، اینترنت، بررسی کارنامه ی تحصیلی و ارزیابی نتایج آزمونهای برگزار شده، به تجزیه و تحلیل آنها جهت شناسایی عوامل موثر در ایجاد مساله و یافتن راهحلهای پیشنهادی پرداخت. سپس به انتخاب چندین راهکار عملی از میان راه حل های پیشنهادی مبادرت ورزید. آن گاه پس از اعتبار بخشی توسط گروه پژوهش، به اجرای راه حلهای انتخابی اقدام نمود که عبارت بودند از: .۱ تنظیم جدولی به منظور ارزشیابی تشخیصی و تکوینی و تعیین روش تدریس.۲ تشکیل انجمن کودکان ریاضیدان .۳ تنظیم فرم ارزشیابی فعالیتهای عملکردی دانشآموزان تنظیم شبکه ی تلوزیونی ویژه ی کودکان. لازم به ذکر است، پس از اجرای راه حلهای فوق، پژوهشگر موفق گردید تا فراوانی دانش آموزان علاقه مند به یادگیری مفاهیم ریاضی را از ۷ نفر در اوایل سال تحصیلی به ۱۴ نفر درپایان سال تحصیلی برساند.در پایان این نتیجه به دست آمد که، استفاده از روشهای متنوع تدریس، متناسب با هدف هر درس، ارائه فعالیتهای عملکردی به دانشآموزان با توجه به تفاوتهای فردی، نیازها و علایق آنان و تشویق های مناسب، تقویت حافظه دیداری و شنیداری، پرورش دقت و توجه فراگیران، در قالب بازی های هدفدار، در افزایش میزان علاقه مندی آنان به درس ریاضی و انجام فعالیت های عملکردی آن، بسیار موثر بوده است.

کلیدواژه ها:

درس ریاضی ، فعالیتهای عملکردی ، علاقه مندی ، ارزشیابی ، دانش آموزان