آسیب شناسی مدیریت پسماندهای کشاورزی در ایران
محل انتشار: اولین کنفرانس ملی مدیریت سبز پسماند
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 618
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
GMBTUMA01_157
تاریخ نمایه سازی: 26 تیر 1400
چکیده مقاله:
امروزه معضلات زیست محیطی در تمامی بخش ها مشاهده می شود. وضعیت نامطلوب مدیریت پسماندها در کشور در بخش های مختلف قابل مشاهده بوده و کشاورزی نیز از این بحث استثنا نمی باشد. از ضایعات صنعت کشاورزی می توان به طرزی سودمند در کاربردهای مختلف کشاورزی و سایر فرآوری های صنعتی استفاده کرد. با این حال، هزینه جمع آوری، پردازش و حمل و نقل می تواند بسیار بیشتر از درآمد حاصل از استفاده مفید از چنین ضایعاتی باشد. سوزاندن بقایای محصول مشکلات زیست محیطی بی شماری ایجاد می کند. مهمترین عوارض جانبی سوزاندن بقایای محصول شامل انتشار گازهای گلخانه ای (GHG) است که به گرم شدن کره زمین منجر می شود، آلودگی هوا و مواردی مانند تخریب خاک، از دست رفتن حاصلخیزی خاک، از بین رفتن میکروارگانیسم های مفید، تشدید فرسایش خاک و غیره می باشد. قوانینی در مورد سوزاندن بقایای محصول در ایران ملاک عمل است که مهمترین آنها قانون مدیریت پسماند و قانون هوای پاک هستند. روشهای مدیریت پایدار برای بقایای محصولات شامل تولید کمپوست، بیوچار و مدیریت پسماندها در محل تولید هستند. سه موضوع اصلی مربوط به سیاست و یا عملکرد مربوط به مدیریت بقایای محصولات وجود دارد که باید برای هرگونه سیاستگزاری در آینده مورد توجه قرار گیرد عبارتند از: (۱) ایجاد سازوکارهای اجرایی خودکار (۲) توانمندسازی ذینفعان و (۳) پرهیز از بخشی نگری.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد رستگاری
دانشجوی کارشناسی ارشد رشته هواشناسی گرایش تغییر اقلیم، کارشناس اداره کل حفاظت محیط زیست استان تهران
فاطمه اکبرپور سراسکانرود
رئیس اداره محیط زیست انسانی اداره کل حفاظت محیط زیست تهران و دانشجوی دکتری مهندسی محیط زیست-مواد زائد جامد دانشگاه تهران