جایگاه مصالح هوشمند به منظور کاهش اثرات زیست محیطی و افزایش طول عمر ساختمان

امروزه، پیدایش مساله بحران انرژی و مشکلات زیست محیطی ناشی از آن، با ورود به بسیاری از فعالیت های حوزه طراحی معماری و شهری که سهم زیادی در مصرف انرژی و آلودگی محیط زیست دارند، چالش های زیادی را از خود به جای گذاشته است. به همین منظور والیان امر را به سمتی سوق می دهد، تا به راه حلی برای کاهش مصرف، بهره وری بیشتر ساختمان ها و برطرف کردن مشکلات زیست محیطی دست یابند. در چنین شرایطی لزوم استفاده از دستاورد های جدید و به کار گیری آن در صنعت ساختمان احساس می شود. تغییراتی که در زمینه ساخت به دلایل بسیار زیادی همچون کاهش هزینه و زمان اجرا، کاهش استفاده از منابع زیست محیطی، افزایش عمر مفید ساختمان ها و ... از اهمیت زیادی برخوردار می باشند. به همین منظور موضوع نگهداری از زیست بوم با پیشرفت تکنولوژی در ساختمان سازی و استفاده از مصالح هوشمند مفهوم جدیدی به خود گرفت و با توسعه در این زمینه ها، بناهایی با کارایی بالاتر، صرفه اقتصادی بهتر و همچنین سازگار با محیط زیست بیشتر مورد قبول خواهند بود. مطرح شدن تکنولوژی به عنوان یک عامل پر رنگ در زندگی انسان عصر حاضر که به دنبال خلق فضا هایی در معماری است و بهره گیری از مصالح هوشمند در ساختمان نه تنها از نظر اقتصادی به صرفه تر، بلکه کمک شایانی نیز به سالم ماندن محیط زیست پیرامون خود می کند. پژوهش حاضر به واکاوی اهمیت هوشمندی مصالح ساختمانی در افزایش کارایی در ساختمان می پردازد و در صدد پاسخگویی به این سوال است که چگونه مصالح هوشمند در افزایش کارایی ساختمان و بهبود محیط زیست ایفای نقش می کنند؟ ساختار این پژوهش از نوع پژوهش های کیفی است که با روش توصیفی تحلیلی انجام شده و روش گردآوری اطلاعات از طریق مطالعات اسنادی، کتابخانه ای صورت گرفته است.

کلیدواژه ها:

معماری هوشمند ، ساختمان هوشمند ، مصالح هوشمند ، افزایش کارایی و طول عمر ساختمان ، پایداری محیط