بررسی تاثیر معلولیت فیزیکی بر امید به زندگی در کارکنان یک شرکت تولیدی محصولات بهداشتی: مطالعه موردی
محل انتشار: دوماهنامه هوزان، دوره: 3، شماره: 6
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 309
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HOZAN-3-6_004
تاریخ نمایه سازی: 25 تیر 1400
چکیده مقاله:
مقدمه و هدف: معلولیت مجموعه ای از اختلالات جسمانی و ذهنی است که فرد را از ادامه زندگی مستقل فردی و اجتماعی باز می دارد. افراد معلولمحدودیت های زیادی را برای اشتغال و تحصیل خود تجربه میکنند. از آنجا که امید به عنوان یک عنصر مهم در ایجاد تصویر مثبت از خود و نگرش به آیندهدر معلولین مطرح میباشد، مطالعه حاضر اثر معلولیت فیزیکی بر امید به زندگی در یک کارخانه تولید محصولات بهداشتی مورد بررسی قرارداد.روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی – مقطعی بر روی کلیه کارکنان سالم و دارای معلولیت یک کارخانه تولید محصولات بهداشتی در بهار ۱۳۹۶به روش سرشماری انجام گرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل از دو بخش اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه امید اشنایدر (۱۹۹۱) بود. برای تجزیه وتحلیل نتایج و از آمار توصیفی و آزمونهای Mann-Whitney و Kruskal–Wallis در نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ استفاده شده است. P-value≤۰.۰۵ به عنوان سطح معناداری لحاظ گردید.یافته ها: نتایج دموگرافیک نشان داد که ۵۳ کارگر سالم (۵۲ %) و ۴۹ کارگر معلول (۴۸ %) تشکیل میدادند. همچنین بر اساس یافته های تحقیقاکثریت کارگران مورد مطالعه دارای نوع معلولیت جسمی – حرکتی (۶ / ۱۸ %) بودند. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که میانگین نمره امید به زندگی بینکارگران قرارداد شرکت و کانون معلولان تفاوت معناداری داشت (۰۱۱ / ۰ = P)نتیجه گیری: بین میانگین امید به زندگی با نوع معلولیت، وضعیت جسمانی، موقعیت شغلی و واحد کاری رابطه معناداری وجود نداشت. با توجه بهیافته های مطالعه حاضر میتوان نتیجه گرفت که اشتغال افراد معلول و تامین امنیت شغلی این افراد باعث افزایش امید به زندگی در آنها می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهدی محمدیان
گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران
سمیه فرهنگ دهقان
گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت دامغان، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
ابوالفضل ذاکریان
گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
فهیمه ترکمن
گروه ارگونومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران