برنامه ریزی توسعه گردشگری روستایی با رویکرد استراتژیک (مورد مطالعه: روستای درک در شهرستان کنارک؛ سیستان و بلوچستان)

مقدمه: امروزه گردشگری به عنوان یکی از صنایع پایدار در برنامه ریزی و مدیریت شهری محسوب می گردد که در این میان روستاها با توجه به جاذبه های فراوانی که در خود جای داده اند مورد توجه دولت ها قرار گرفته اند. هدف: هدف اساسی این پژوهش برنامه ریزی توسعه گردشگری روستایی در روستای درک در شهرستان کنارک در استان سیستان بلوچستان می باشد که رویکرد استراتژیک (راهبردی) را به عنوان رویکرد برنامه ریزی انتخاب نموده است. روش شناسی: جمع آوری اطلاعات به روش اسنادی کتابخانه ای و مطالعات میدانی و ابزار پرسشنامه انجام گردیده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه عناصر و جاذبه های گردشگری در روستاهای درک در شهرستان کنارک در استان سیستان و بلوچستان و همچنین ساکنین این روستا، گردشگران و مسئولین مرتبط با موضوع گردشگری است که به روش نموه گیری تصادفی تعداد ۲۰۰ نفر به عنوان نمونه آماری خود انتخاب گردیده اند. تجزیه و تحلیل اطلاعات در این پژوهش با استفاده از روش تحلیل SWOT و روش امتیازدهی QSPM انجام گردیده است. نتایج: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان داد که روستای درک از پتانسیل بالایی جهت توسعه گردشگری برخوردار است. از نظر مصاحبه شوندگان جاذبه های طبیعی به عنوان مهمترین عامل توسعه در این روستا مطرح هستن و کمبود امکانات، خدمات و زیرساخت ها مهمترین عامل بازدارنده توسعه گردشگری در آن است. نتایج تحلیل SWOT نشان می دهد که جهت ارتقای گردشگری در این روستا استفاده از راهکارهای محافظه کارانه (WO) در اولویت اول قرار دارد.

کلیدواژه ها:

توسعه ، روستا ، گردشگری ، گردشگری روستایی ، برنامه ریزی استراتژیک ، روستای درک