بررسی ظرفیت های اشتغال مراکز فناوری های نوین با رویکرد پویایی سیستمها (مورد مطالعه: مراکز فناوری نوین ایران)

اشتغال، یکی از معضلات اصلی و بنیادی جامعه کنونی میباشد . در کشور ما نرخ بیکاری در سالهای اخیر با توجه به تعطیلی بنگاه های اقتصادی، تحریم های فعلی، عدم هدفمندی نیروی جوان در کسب مهارت، نبود آموزش کافی و عدم امکان ایجاد مشاغل با توجه به شرایط معیشتی رو به افزایش نهاده و به موجب آن میزان ثروت آفرینی در کشور و سطح رفاه اجتماعی کاهش یافته و با توجه به کاهش صادرات نفت و فراورده های نفتی درآمد دولت از این منابع کاهش چشمگیری داشتهاست. در این پژوهش با عنایت به پتانسیل های تربیت نیروی متخصص، تشکیل تیمهای هدفمند، سرمایه گذاری سرمایه گذاران خطر پذیر و باتبع آن اشتغال و ثروت آفرینی مراکز فناوری نوین به بررسی ظرفیتهای اشتغال این مراکز با استفاده از روش پویایی سیستم که دیدگاه همه جانبه و غیرخطی متغیرهای تاثیرگذار را در مدلسازی اعمال میکند و با هدف شناسایی متغیرهای تاثیرگذار این حوزه بر اشتغال و همچنین به حداقل رساندن تاثیرات تحریمها بر اقتصاد و تاثیر آن بر اشتغال کشور پرداختهشدهاست. نوآوری تحقیق پیشرو بررسی مسئله با استفاده از رویکرد پویایی سیستم میباشد که در مقالات بررسیشده اشتغال مراکز فناوری نوین با رویکرد پویایی سیستم مورد بررسی قرارنگرفتهاست. در پایان نتایج تحقیق و مدلسازی تاثیر مثبت بهبود کیفیت مراکز فناوری نوین، احداث و سرمایه گذاری در این مراکز بر اشتغال و سطح درآمد کشور را تایید میکند و همچنین مدل مربوطه با توجه به نتایج اعتبارسنجی به شیوه اعتبارسنجی در شرایط حدی از اعتبار کافی برخوردار میباشد.

کلیدواژه ها:

اشتغال ، مراکز فناوری نوین ، رویکرد پویایی سیستم.