مدرسه در مزرعه کشاورز، رهیافتی به سوی کشاورزی پایدار

بیتردید در طول چند دهه گذشته، نظام خدماتی ترویج کشاورزی نقش مهمی در بهبود بهره وری نظام های زراعی و ارتقای زندگی جوامع روستایی جهان ایفا کرده است. در عین حال تأکید زیاد اغلب نظامهای ترویج بر نشر یکسویه تکنولوژیهای نوین و به ویژه کاربرد انواع مواد شیمیایی از رهگذر بکارگیری رهیافت هایی نظیر رهیاف ت متعارف ترویج وآموزش و دیدار مخاطرات زیست محیطی و مسایل آگرواکولوژیکی بسیاری را به همراه داشته و علی رغم افزایش مقطعی تولیدات کشاورزی، پایداری نظام های زراعی را به خطر انداخته است . در این میان، تضادها و ناسازگاریهای میان اهداف اقتصادی کشاورزان از یک سو و ضرورت و اهمیت حفاظت از زیستبومهای زراعی و منابع طبیعی از سوی دیگر به ویژه در کشورهای کمتر صنعتی، منجر به ایجاد نقش های کلیدی جدیدی برای متخصصان ترویج کشاورزی شده است. یکی از رهیافتهای ترویج کشاورزی که در راستای کمک به پایداری نظامهای زراعی و ب ا تمرکز اولیه بر کنترل تلفیقی آفات توسعه یافته و در بسیاری از کشورهای جهان از جمله ایران هنوز جدید تلقی میگردد، رهیافت مدرسه در مزرعه کشاورزFFS) است. با توجه به نوپایی رهیافت مدرسه در مزرعه کشاورز در ایران که ضعف ادبیات نظری مرتبط با تأثیر رهیافت مزبور بر مبحث پایداری را به همراه دارد، هدف کلی این مطالعه کتابخانهای بررسی اهمیت نقش رهیافت مدرسه در مزرعه کشاورز در کمک به پایداری کشاورزی بود. نتایج مطالعه صورت گرفته همراه با تجارب برخی کشورهای دنیا از جمله ممالک جنوب شرق آسیا به عنوان خاستگاه رهیافت مدرسه در مزرعه کشاورز، حکایت از آن داشت که این رهیافت تأثیر بسزایی در بهبود پایداری زیستبوم های زراعی و احیای سلامت محیط زیست داشته و میتواند تا حد زیادی از مصرف نهادههای شیمیایی پرخطر بکاهد.

کلیدواژه ها:

ترویج کشاورزی ، رهیافت مدرسه در مزرعه کشاورز ، نهادههای شیمیایی ، زیستبوم زراعی ، کشاورزی پایدار