بررسی حقوق شهروندی از دیدگاه حقوق خصوصی در کشور ایران

رایانه ای و تجارت الکترونیک هم در حیطه ی ارتکاب جرائم علیه حریم خصوصی در فضای سایبر جرم انگاری شدهاست. باوجود این حمایت از حریم خصوصی دستخوش تفاسیر و بعضا برداشت های شخصی مجریان و عاملان قانونخواهد بود و فلسفه ی قانونگذاری که هدفش حفظ و حمایت از حقوق اولیه ی افراد جامعه است با نوعی نقض و غرضروبه رو خواهد شد که نمونه ی بارز آن تبصره ی ماده ی ۵ قانون آمران به معروف و ناهیان از منکر است که وسیله ینقلیه را جزء حریم خصوصی قبول ندارد.در رابطه با یکی از سوالات پژوهش که آیا نقض حریم خصوصی به حکم دادگاه مجاز است اینطور می شود بیان کرد کهمتهم تا زمانی که به موجب حکم قطعی دادگاه کیفری محکوم نشده است در پناه اصل برائت قرار دارد و نمی توان ویرا مجرم دانست و حریم خصوصی وی را مورد تعرض قرارداد.یکی دیگر از سوالات پژوهش از این قرار است که، آیا ضمانت اجرای کیفری عدم رعایت حریم خصوصی ریشه فقهی دارد،اینطور می شود نتیجه گرفت که آیه ی ۱۲ سورهی حجرات و روایات نبوی، تجسس در امور مردم را ممنوع دانسته استو همینطور آیات ۲۷ و ۲۸ سوره ی نور ورود بدون اذن به منازل دیگران را منع کرده اند. بنابراین نظام حقوقی اسلاماهمیت حق حریم خصوصی را درک کرده و حمایت همه جانبه ای از حریم خصوصی افراد داشته است.متاسفانه حمایت از حریم خصوصی در حقوق اسلامی ایران آنگونه که باید مورد توجه قرار نگرفته است و بررسی انجامشده نشان داده است که در قوانین ایران نه تنها حمایت از این حق بسیار شکننده و ناقص است بلکه مبانی اسلامی نیزآنگونه که شایسته است مورد توجه قرار نگرفته است.

کلیدواژه ها:

حقوق خصوصی ، حقوق شهروندی ، ایران