اصول و ضواب طراحی هتل با رویکرد توسعه پایدار و اکوتوریسم

یکی از موضوعات مهم در معماری امروز طراحی بر اساس توسعه پایدار است. معماری پایدار منطبق بر شرای محیطی و مکانی بوده و از قابلیت های بستر خود در راستای ایجاد شرایط محیطی مطلوب استفاده بهینه می نماید. بنابر این کمترین صدمات را بر محیط زیست تحمیل می نماید. علاوه بر این نسبت به تغییرات شرایط و نیازها تداوم پذیر است و به عبارت دیگر معماری منحصر به فردی است که ضمن توجه به نیازهای زیبا شناختی با ظرفیت های طبیعی و اکولوژیک بستر خود نیز منطبق است. مقاله حاضر درصدد بررسی اصول و ضواب طراحی هتل بر مبنای رویکرد توسعه پایدار است. این پژوهش با تکیه بر مطالعات کتابخانه ای در زمینه بررسی ضوابط طراحی هتل در مناطق گرم و خشک فلات مرکزی ایران انجام شده است. طراحی هتل بر مبنای رویکرد توسعه پایدار با توجه به سیستم سرمایشی-گرمایشی، سیستم آبیاری(آب خاکستری)، منابع تامین انرژی، استفاده از بام سبز و نیز رعایت ضوابطی نظیر طراحی حیاط مرکزی، فضای سبز هتل، طراحی آب نما بر روی بام، طراحی پنجره ها، استفاده از تراس و مصالح ساختمانی مطلوب، راهی مناسب برای دستیابی به توسعه پایدار می باشد . سرشت انسان بر اساس پیشرفت و ترقی بنا نهاده شده و لازمه ی پیشرفت ، توسعه ی همه جانبه ی زندگی است . توسعه ی اقتصادی و اجتماعی در جامعه ، باعث ارتقای آن و در نتیجه زندگی بهتر خواهد شد. اما آیا می توان توسعه را به هر قیمتی بدست آورد؟ به یقین پاسخ منفی است . لذا توسعه ای مالک عمل خواهد بود که به واسطه ی آن دیگر اقشار جامعه و حتی نسل های آینده متضرر نگردند. توسعه ای که نیازها و احتیاجات زمان حال را تامین کند بدون آنکه نیازها و احتیاجات نسل های آتی در معرض خطر باشد ، توسعه ی پایدار نامیده می شود. توسعه پایدار توسعه ای است که با احترام به دیگران و جهان پیرامون ، شرایطی را فراهم آوردکه زندگی رو به سمت پیشرفت گذاشته و به واسطه ی آن کمترین آسیب به محیط و نسل بشر وارد آید. در کنار توسعه ی پایدار ، صنعت گردشگری پایدار نیز تعریف می شود که ارتباط محکمی بین آنها وجود دارد.