تحلیلی بر آموزش های شهروندی و نقش آن در توسعه پایدار شهری

پیشرفت تکنولوژیهای ارتباطی در اواخر قرن بیستم طلیعه تحولاتی شگرف در تمامی شئون زندگی بشر بود؛ این امکانات نه تنها نمونه های جدیدی از تعاملات انسانی و مناسبات بین گروهی را پدید آورد، بلکه باعث تحول و دگرگونی فرمهای جدید ارتباطی شد. تکنولوژیهای نوین ارتباطی و تعاملات مجازی در آستانه قرن بیست و یکم به شهرها این امکان را داده که از جغرافیای فیزیکی و از گستره مناسبات محلی خود خارج شده و وارد یک میدان و یک جغرافیای جدید شوند.بر همین اساس، شهر همچون دیگر حوزه ها این امکان را یافته که مجازی یا هوشمند شود؛ شهر هوشمند به عنوان روشی نوین در جهت رفع بسیاری از مشکلات موجود در مسیر مدیریت کارآمد شهری مطرح میشود و در میان آموزش شهروندی نقش موثری در ارتقای سطح دانش و فناوریهای جدید و فرایندهای نوآوری شهروندان دارد.هدف از نگارش این مقاله بررسی آموزش های شهروندی وتاثیر مسقیم آن در توسعه پایدار شهری بوده و روش مطالعه به صورت کتابخانه ای می باشد، آموزش شهروندی از ارکان اساسی زندگی اجتماعی عصر حاضر است، و در جوامع صنعتی از طریق برنامه ریزی های متنوع به آموزش مهار تهای مختلف شهروندان می پردازد. ارائه یک الگوی مناسب برای آموزش افراد در جامعه اطلاعاتی امروزی، یکی از برنامه های مهم شهرهای الکترونیکی است .در نتیجه کلیه افراد و اقشار جامعه اعم از زن و مرد در هر سن و هر موقعیت اجتماعی نیازمند آموزش هایی جهت ارتقا ءمهارت های خود به عنوان شهروند الکترونیک می باشند.

کلیدواژه ها:

آموزش شهروندی ، شهر الکترونیک ، مدیریت شهری ، فناوری اطلاعات