توسعه گردشگری روستایی در چارچوب پایداری

گردشگری پایدار نقش به سزایی در تنظیم روابط بین مکان گردشگری و گردشگران دارد. این رابطه میبایست پویا و سازنده باشد تا آسیبهای محیطی و فرهنگی را به حداقل رسانده و در نهایت رضایت بازدیدکنندگان را فراهم آورد و به رشد اقتصادی ناحیه کمک کند. گردشگری پایدار به عنوان مفهومی برای آغاز گفتگوها در ارتباط با توسعه پایدار موفقیت آمیز بوده و موجب شده تا در یک روند تکاملی بحث گردشگر پایدار از یک بحث تک بعدی و گردشگری محور به یک بحث همه جانبه نگر و فراگیر که همان"توسعه پایدار گردشگری" است پیشرفت نماید. هدف مطالعه حاضر این است که به بررسی توسعه پایدار گردشگری روستایی بپردازد. مقاله حاضر از نوع توصیفی –تحلیلی-کتابخانه ای است. نتایج مطالعه نشان داد که رشد روزافزون صنعت گردشگری، لزوم بهره گیری بیشتر از منافع قابل کسب از آن را ایجاب میکند. اما باید توجه داشت که عدم توجه به آثار مخرب گردشگری، پیامدهای ناگواری از خود برجای می گذارد. بکارگیری اصول توسعه پایدار این پیامدها را به حداقل میرساند. بنابراین برای استفاده همیشگی ازمنابع خدادای، توجه به اصول پایداری غیرقابل اجتناب است .

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی ، پایداری ، توسعه ، گردشگری روستایی.