اثربخشی آموزش فراشناختی بر کیفیت زندگی و سرسختی روانشناختی امدادگران هلال احمر

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش فراشناختی بر کیفیت زندگی و سرسختی روانشناختی امدادگران هلال احمر انجام شد. تعداد ۲۰۰ نفر از امدادگران هلال احمر به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و پس از اجرای پرسشنامه های پژوهش، تعداد ۴۰ نفر، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه (۲۰ نفر گروه آموزش و ۲۰ نفر گروه گواه) قرار گرفتند. این پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. آموزش فراشناختی به مدت ۱۲ جلسه ۹۰ دقیقه ای براساس درمان فراشناختی ولز در طی دو ماه روی گروه آزمایش اجرا شد و پس از اتمام جلسات پس آزمون و دو ماه بعد از اتمام جلسات، آزمون پیگیری اجرا شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت و پرسشنامه سرسختی روانشناختی کوباسا برای جمع آوری استفاده شدند. نتایج تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان دادند آموزش فراشناختی به بهبود کیفیت زندگی و سرسختی روانشناختی امدادگران هلال احمر در گروه آزمایش منجر می شود و این تاثیر بعد از دو ماه نیز ماندگار است. بر اساس این، می توان از آموزش فراشناختی به منظور بهبود کیفیت زندگی و افزایش سرسختی رواشناختی امدادگران بهره جست.  

کلیدواژه ها:

درمان فراشناختی ، کیفیت زندگی ، سرسختی روان شناختی