حفاظت، احیا و استفاده بهینه از منابع زیست محیطی

انسان همانند دیگر موجودات، وابسته به محیط زیست کره زمین است. شعار روز بهداشت جهانی (جهانی فکرو منطقه ای عمل کنیم) می باشد. در صورت عدم توجه کشورها به این کار و بایگانی آن و عدم همکاری وسیع، فاجعه ای بس عظیم درپی خواهد داشت. محیط زیست، بدون مرز و وابسته به قوانین خاص خود می باشد. شناخت این روابط با ادراک فلسفه حفظ محیط زیست عمق بیشتری یافته و انسانهای آگاه و مسؤول بیشتری را به خود جلب می نماید. عدم توجه و بهره وری بدون شناخت علمی و صرفا سودمآبانه، عواقب بسیار وخیم و ناشناخته ای به دنبال خواهد داشت. محققین و دانشمندان و نیز دست اندرکاران محیط زیست کرارا اخطار و هشدار می دهند. متاسفانه این اخطارها هنوز برای عامه مردم قابل لمس نبوده و دسترسی به همکاری همگانی بدان گونه که مد نظر مسوولان و درخور شان مقام انسان است به صورت رؤیایی دور و دست نیافتنی تجلی می نماید. اکثریت مردم در روند تاریخ چندین هزارساله بشریت بر این باور دارند که محیط زیست آنان معدنی پایان ناپذیر است وغافل از تاثیرات منفی که بر آن می گذارند، ادامه حیات می دهند و در کمال تاسف کفه ترازوی آلوده سازی و تخریب در طول زمان رشد بشریت همواره سنگینی بیشتری یافته و این امر با رشد صنعت نگرانیهای جدی و جدیدی را به ارمغان آورده است. دگرگونیهای جوی وآسیب دیدن لایه اوزون و تحقیقات دامنه داری که در این مورد انجام پذیرفته این اصل را که باید نگرشی مجدد به ساخته های دست انسان صورت گیرد را به اثبات رسانیده و می بایست در آینده جستجوگر جانشینهایی باشیم که حافظ سلامتی محیط زیستمان که خود پدید آورده ایم گردد. حفاظت از محیط زیست و شناخت آن به همکاری جهانی نیازمند است و در این راستا است که باید همه انسانهای مسوول یکصدا فریاد برآورند که سلامت و بقای ما در گرو حفظ محیط زیست است

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، توسعه پایدار ، طبیعت ، فن آوری سبز